شیوع وضعیت بریچدر اوایل بارداری میزان قرارگیری جنین در وضعیت بریچ به علت متحرک بودن او زیاد و شایع است و بریچ بودن جنین در این زمان یافتهی مهمی نیست. اما رفته رفته با افزایش سن جنین از این میزان کاسته میشود به طوریکه در حول و حوش 28 هفتگی، بین 20 تا 25 درصد از جنین ها بریچ هستند. در 32 هفتگی تنها 7 تا 16 درصد از جنین ها در حالت بریچ قراردارند و در زمان زایمان فقط 3 تا 4 درصد از جنینها همچنان بریچ باقی میمانند.
علل قرارگیری جنین در وضعیت بریچدر اکثر موارد قرارگیری جنین در وضع بریچ به صورت کاملا اتفاقی و شانسی است. اما در 15 درصد از موارد بریچ بودن میتواند به علت مشکل در جنین، محل قرارگیری جفت، شرایط مادری و حجم مایع آمنیوتیک رخ بدهد. عواملی که احتمال قرارگیری جنین را در حالت بریچ افزایش میدهند عبارتند از :
- وجود سابقه بریچ بودن در خواهر یا برادر جنین
- موقعیت قرارگیری جفت مثل جفت سرراهی
- مشکلات رحم مثل رحمهای دارای دیواره، رحم دوگانه، رحم تک شاخ یا فیبرومهای رحمی
- داشتن چندین بار سابقه بارداری
- شل و افتاده بودن دیوارهی شکم
- حجم زیاد و یا کم مایع آمنیوتیک
- وجود تنگی در لگن مادر
- شرایط خود جنین مثل: وجود توده در سر، گردن و یا کمر، مشکلات عصبی در جنین، محدودیت رشد جنین، نرسیدن اکسیژن به جنین
- کوتاهی بندناف
- دو یا چند قلویی
- سن بالای مادر
- استفاده مادر از برخی داروها
- https://gahvare.net/articles/YL1W9/%D8% ... B%8C%D9%86