زگیل تناسلی نتیجه یک عفونت ویروسی با نام HPV است که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. زگیل‌ها توده‌های گوشتی کوچک، برجستگی‌ها یا تغییرات پوستی هستند که در اطراف ناحیه تناسلی، مقعد و گلو ظاهر می‌شوند.
 بیشتر زگیل‌های تناسلی قابل مشاهده توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نوع ۶ و ۱۱ ایجاد می‌شوند. ویروس اچ پی وی بیش از ۱۰۰ تایپ گوناگون دارد که فقط برخی از آنها به زگیل منجر می‌شوند. همچنین برخی از آنها به ندرت باعث ایجاد مشکلات جدی برای سلامتی می‌شوند. تخمین زده می‌شود که بیش از ۵۰ درصد از افراد فعال جنسی ۱۵ تا ۴۹ ساله به ویروس زگیل تناسلی آلوده شده اند.
 طبق گفته کلینیک پایتخت از آنجایی که این بیماری به شدت سرایتی است، معمولا با اولین تماس جنسی سریعاً به بدن فرد منتقل می‌گردد و به دنبال آن زائده‌هایی در اطراف ناحیه تناسلی و مقعد به وجود می‌آید. آمار ابتلا به زگیل تناسلی مردان و زنان روز به روز در حال افزایش است و مبتلایان به دنبال راه‌های درمان سریع این عارضه هستند.
 زگیل‌های تناسلی به صورت جداگانه یا خوشه ای تشکیل می‌شوند و معمولاً به رنگ پوست یا کمی تیره‌تر هستند. زائده‌های زگیل معمولا کوچکتر از ۵ میلیمتر هستند، اگرچه گاهی اوقات به توده‌های بزرگ تبدیل می‌شوند. برخی از زگیل‌های تناسلی آنقدر کوچک هستند که نمی توانید آنها را ببینید.
محل ایجاد زگیل تناسلی مردان و زناندر زنان، زگیل‌ها معمولا در داخل یا اطراف واژن، روی دهانه رحم یا اطراف مقعد ایجاد می‌شوند. زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به زگیل تناسلی هستند و اگر به موقع برای تشخیص و درمان اچ پی وی اقدام نکنند، احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم در آنها وجود دارد. شایع‌ترین مکان‌های ایجاد زگیل تناسلی در زنان عبارتند از:

• اطراف فرج (دهانه واژن) که در ۲ مورد از ۳ مورد زگیل تناسلی رخ می‌دهد
  
• در داخل واژن که در ۱ مورد از ۳ مورد رخ می‌دهد
  
• بین واژن و مقعد که در ۱ مورد از ۳ مورد رخ می‌دهد
  
• در اطراف مقعد که در ۱ مورد از ۴ مورد رخ می‌دهد
  
• روی دهانه رحم (گردن رحم) که در ۱ مورد از ۱۰ مورد رخ می‌دهد
  
• در دهانه مجرای ادرار که در ۱ مورد از ۲۵ مورد رخ می‌دهد
  

زگیل تناسلی در مردان هم ممکن است در نوک آلت تناسلی، اطراف مقعد یا روی کیسه بیضه، ران یا کشاله ران نمایان شود. محل ایجاد زگیل تناسلی در مردان به ترتیب اولویت عبارتند از:
 روی ساقه آلت تناسلی، معمولا درست زیر پوست ختنه گاه، که در حدود نیمی از موارد رخ می‌دهد
 در اطراف مقعد که در ۱ مورد از ۳ مورد رخ می‌دهد
 روی گلن (سر آلت تناسلی) که در ۱ مورد از ۱۰ مورد رخ می‌دهد
 داخل مجرای ادرار که در ۱ مورد از ۱۰ مورد رخ می‌دهد
 زیر پوست ختنه گاه، که در ۱ مورد از ۱۲ مورد رخ می‌دهد
 بین مقعد و کیسه بیضه (کیسه ای که حاوی بیضه ها است) که در حدود ۱ مورد از ۳۰ مورد رخ می‌دهد
 روی کیسه بیضه، که در ۱ مورد از ۱۰۰ مورد رخ می‌دهد
 کدام اچ پی وی‌ها می توانند باعث سرطان شوند؟ از حدود صد ویروس اچ پی وی که می‌تواند انسان را آلوده کند، ۱۳ مورد به عنوان عامل سرطان شناخته شده است. مهم‌ترین ویروس‌های پرخطر HPV تایپ ۱۶ و ۱۸ هستند.

 
زگیل چگونه منتقل می‌شود؟ممکن است شما از طریق تماس پوست با پوست، از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که این ویروس را دارد، به HPV تناسلی مبتلا شوید.
 ویروس زگیل تناسلی می تواند حتی زمانی که هیچ زگیل قابل مشاهده ای وجود نداشته باشد منتقل شود. بسیاری از افراد مبتلا به این ویروس علائمی ندارند، اما همچنان می‌توانند آن را منتقل کنند.
 اگر زگیل تناسلی دارید، شرکای جنسی فعلی شما باید آزمایش شوند، زیرا ممکن است زگیل داشته باشند و از آن بی اطلاع باشند. پس از ابتلا به عفونت، ممکن است چندین هفته تا چندین ماه طول بکشد تا علائم ظاهر شوند.
 ویروس از کاندوم عبور نمی‌کند، اما از آنجایی که کاندوم تمام ناحیه تناسلی را نمی‌پوشاند، ممکن نواحی که با کاندوم پوشانده نشده است را آلوده کند. زگیل‌ها می‌توانند از ناحیه تناسلی به ناحیه اطراف مقعد بدون داشتن رابطه مقعدی پخش شوند.
 به ندرت اتفاق می‌افتد که انتقال زگیل تناسلی از طریق حمام یا حوله مشترک، استخر یا صندلی توالت اتفاق بیفتد. همچنین غیر ممکن است که این ویروس با استفاده از فنجان، بشقاب یا کارد و چنگال مشترک انتقال یابد.

مطمئن ترین راه برای جلوگیری از عفونت اچ پی وی یا زگیل تناسلی، تزریق واکسن‌های HPV قبل از شروع فعالیت‌های جنسی است.

زگیل تناسلی چقدر طول می کشد؟در حدود ۸۰ درصد موارد، HPV به طور خود به خود در عرض ۱۸ تا ۲۴ ماه از بین می‌رود. همچنین درمان می‌تواند علائم قابل مشاهده را در عرض چند هفته یا چند ماه کاهش دهد. با این حال، برداشتن زگیل از روی پوست لزوماً خطر انتقال را کاهش نمی‌دهد.
 همچنین حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا به HPV این عفونت را تا آخر عمر خواهند داشت. در طول این مدت، آنها ممکن است علائم قابل مشاهده‌ای را تجربه نکنند.
درمان زگیل تناسلیدرمان زگیل تناسلی به نوع زگیل و محل قرارگیری آن‌ها بستگی دارد. اگر زگیل قابل مشاهده نباشد نیازی به درمان ندارید. دو نوع درمان اصلی برای زائده‌های زگیل تناسلی وجود دارد:

• استفاده از کرم، لوسیون یا مواد شیمیایی روی زگیل (درمان موضعی)
  
• از بین بردن بافت زگیل ها با انجماد، لیزر و جراحی
  

بیشتر درمان‌های موضعی روی زگیل‌های نرم‌تر و کوچک‌تر بهتر عمل می‌کنند. روش‌های پزشکی مثل لیزر و کرایو برای زگیل‌های سخت‌تر و خشن‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد. گاهی اوقات، ترکیبی از درمان‌های موضعی توصیه می‌شود.
 در حال حاضر کرایو و لیزر زگیل تناسلی بهترین روش‌های درمان این عارضه هستند.
 کرایو یا انجماد به معنی اسپری نیتروژن مایع منجمد بر روی زائده‌های زگیل است که در چند مرحله آنها را از بین می‌برد. این روش معمولا با تاول و ایجاد زخم همراه است.