بدرفتاری کودکان در مدرسه
ارسال شده: پنجشنبه 28 فروردین 1399, 12:55 am
مدرسه محلی است که افراد سال های زیادی را در آن می گذرانند. یکی از تاثیر گذارترین مکان ها بر روی شکل گیری شخصیت افراد، مدرسه است. کودکانِ مدرسه ای بیشتر اوقات در مدرسه خوشحال اند و مربیان و معلم ها نقش مهمی در ایجاد این حس در کودک دارند. ولی این محیط تاثیرگذار گاهاً تبدیل به میدان جدال بین کودکان و معلمان یا کودکان و والدینشان می شود که مجموعه ای از بدرفتاری های کودکان را شامل می شود.
هر چه پیش می رویم اعتراض های معلمان مدارس به رفتار دانش آموزان افزایش می یابد و بسیاری از معلم ها از کاهش انگیزه ها و بی توجهی دانش آموزان به مسائل اخلاقی و رفتاری می نالند.
مشکلات رفتاری کودک و بدرفتاری با کودک در مدرسه می تواند باعث اختلال در سیر رشد روانی-اجتماعی کودک شود. بعضی وقت ها تا مسئله مهمی اتفاق نیفتد، پدرها و مادرها متوجه مشکلات رفتاری کودکان خود در مدرسه نمی شوند و زمانی که به مشکلات رفتاری کودک آگاه می شوند سر در گم شده و نمی دانند چکار باید بکنند.
معمولا دلایل قابل تشخیصی برای عملکردهای فاقد همکاری کودک وجود دارد. ممکن است او یکی از کسانی باشد که در کلاس خارج از کنترل است که این بیشتر به نحوه کلاس داری معلم یا نحوه مدیریت معاونان و مدیر مدرسه مربوط می شود یا کلاس فقط یکی از مکان هایی است که کودکِ غیر قابل کنترل در آن کنترل نمی شود که این مورد بیش تر مربوط به مشکلات کودک است.
بهترین مدارس متوسطه دوره دوم دخترانه تهران (نظر اولیا و کارشناسان)
نکته:
وقتی معلم کودکتان با شما تماس می گیرد و می گوید «پارسا» در مدرسه بدرفتاری می کند، این برای شما یک لحظه بد است. شما نگران هستید به او برچسب (بچه پردردسر) داده شود (کسی که هرگز با محیط خود کنار نمی آید)، همچنین احساس می کنید به عنوان والدین در کارتان موفق نبوده اید. اما به یاد داشته باشید معلمان به ندرت تماس می گیرند تا گزارش موارد خوبی که کودکان انجام داده اند را بگویند.
چون آن ها سرشان خیلی شلوغ است و بنابراین فقط موارد منفی را گزارش می دهند. بنابراین اهمیت این اظهارات را نادیده نگیرید، معلمان معمولا مایلند خودشان رفتار کودک در مدرسه را کنترل کنند مگر اینکه مشکل غیر عادی مکرر و شدید باشد.
آن دسته از بدرفتاری های کودک که می تواند موجب نگرانی والدین و معلمان شود موارد زیر می باشد:
پیروی نکردن کودک از دستورات معلم
کودک باعث حواس پرتی دانش آموزان دیگر می شود .
بی قراری روی صندلی
داد زدن در کلاس یا مدرسه
راه افتادن در کلاس
تمام نکردن و انجام ندادن تکالیف
بی توجهی به درس دادن معلم
دعوا کردن با دانش آموزان دیگر
تقلب در امتحانات
همراه داشتن لوازم ارتباطی الکترونیک (که خلاف قانون اکثر مدارس است) و استفاده از این لوازم هنگام تدریس
ترک کلاس و حضور پیدا نکردن منظم در مدرسه
بی احترامی به معلم ها و مدیر مدرسه
افراط در شوخی کردن و تمسخر یکدیگر در کلاس
بدرفتاری هایی که موجب نگرانی می شود
با کودک صحبت کنید
برای نخستین بار که چنین مسأله ای پیش میآید، با کودک به طور مفصل درباره رفتارش در مدرسه بحث کنید. او را آگاه کنید که شما در جریان هستید و میخواهید به طور دقیق بدانید که قضیه چیست و در مدرسه چه خبر است؟ آیا از این موضوع که کارش در مدرسه خیلی کم است خسته میشود؟ چرا در سالنهای مدرسه پرسه میزند؟ وقتی کار کلاسیاش را انجام نمیدهد، چه اتفاقی میافتد و او چه می کند؟ وقتی کار کلاسی اش تمام شد چه میکند؟ درباره رفتار درست و راههای عملکرد پسندیده در مدرسه با او صحبت کنید و به او بگویید چه انتظاراتی از او دارید. حتی به یک کودک مهدکودکی هم وقتی بگویید: «باید به حرف معلم گوش بدی و هر چی گفت انجام بدی.» یا «باید آروم بشینی و منتظر نوبتت بشی.» کاملا درک میکند.
با معلم یا ناظم مدرسه ملاقات کنید
کاری کنید مسئولان مدرسه دریابند که اهمیت زیادی برای تحصیل کودکتان و رفتار درستش در مدرسه قائلید و این مسائل را در اولویت قرار میدهید. ترتیب یک قرار ملاقات خصوصی را در زمانی مثل زنگ تفریح یا قبل و بعد از مدرسه بدهید، به ندرت میتوانید مساله را با یک تلفن حل کنید. درباره رفتار کودکتان، مسائل مربوط به تحصیل و شخصیت او با معلم گفتگو کنید. بپرسید که تاکنون، چگونه مسؤولان مدرسه خودشان به حل و رفع این مشکل خاص پرداختهاند؟ آیا کودک در همه کلاسها اینگونه رفتارها را دارد یا فقط در یک کلاس این چنین است؟ آیا این مشکل به تازگی پیش آمده و یا بارها تکرار شده است؟ آیا دانش آموزان زیادی در کلاس بدرفتاری میکنند یا فقط کودک شما شاخص است؟ اگر کودک شما مشکلات تحصیلی دارد چگونه میتوانید نیازهای درسی او را برطرف کنید؟ آیا معلم یا ناظم، پیشنهاد خاصی دارند؟ توقعات خود را به وضوح و روشنی توضیح دهید و نشان دهید که انتقاد پذیرید و با ذهنی باز آماده شنیدن نظرات آنها هستید.
آموزش تصویری ۴ کاردستی ساده و خلاقانه با کاغذ و مقوا (ویژه کودکان)
از نزدیک رفتار کودک را در کلاس ببینید
بیتردید بهترین راه برای نگاه کردن کودک در سر کلاس، این است که این کار را وقتی انجام بدهید که او متوجه نیست. بعضی مدرسهها برای این کار، آینههای یک طرفه دارند ]ما تاکنون در ایران چنین مدرسههایی ندیده ایم![ اگر این کار ممکن نیست، میتوانید حداقل یک روز به عنوان کمک داوطلبانه به معلم، سرکلاس حاضر شوید و رفتار کودکتان را ببینید. از معلم بخواهید کاری به شما بدهد که با دانش آموزان در ارتباط باشید و کارها و تکالیف معمول روزانه آنها را ببینید. این روش، به شما فرصت میدهد که کودکتان و همکلاسیهایش را هنگام کار در کلاس ببینید. توجه کنید که اکثر کودکان چگونه رفتار میکنند؟ آیا اغلب آنها مشغول انجام کار خودشان هستند؟ آیا همه آنها به معلم توجه میکنند و با او همکاری دارند؟ اگر بتوانید بیشتر بمانید و یا به تکرار در سرکلاس حاضر بشوید، کودکتان به حضور شما عادت میکند و احساس ناراحتی نخواهد کرد.
از منابع دیگر اطلاعات استفاده کنید
ممکن است به اطلاعات اضافی احتیاج داشته باشید و این مسأله بستگی به آن دارد که سر کلاس چه چیزی دیده باشید. آیا کودکتان به دارویی که مصرف میکند، واکنش نشان میدهد؟ اگر تنش غیر عادی در منزل وجود دارد، شاید لازم باشد کودک را از نظر عاطفی ارزیابی کنید. اگر نظر معلم این است که ریشه مشکل کودکتان در مسأله یادگیری است، ممکن است عاقلانه این باشد که با یک مشاور آموزشی و یا یک روانشناس، مشورت کنید.
هر چه پیش می رویم اعتراض های معلمان مدارس به رفتار دانش آموزان افزایش می یابد و بسیاری از معلم ها از کاهش انگیزه ها و بی توجهی دانش آموزان به مسائل اخلاقی و رفتاری می نالند.
مشکلات رفتاری کودک و بدرفتاری با کودک در مدرسه می تواند باعث اختلال در سیر رشد روانی-اجتماعی کودک شود. بعضی وقت ها تا مسئله مهمی اتفاق نیفتد، پدرها و مادرها متوجه مشکلات رفتاری کودکان خود در مدرسه نمی شوند و زمانی که به مشکلات رفتاری کودک آگاه می شوند سر در گم شده و نمی دانند چکار باید بکنند.
معمولا دلایل قابل تشخیصی برای عملکردهای فاقد همکاری کودک وجود دارد. ممکن است او یکی از کسانی باشد که در کلاس خارج از کنترل است که این بیشتر به نحوه کلاس داری معلم یا نحوه مدیریت معاونان و مدیر مدرسه مربوط می شود یا کلاس فقط یکی از مکان هایی است که کودکِ غیر قابل کنترل در آن کنترل نمی شود که این مورد بیش تر مربوط به مشکلات کودک است.
بهترین مدارس متوسطه دوره دوم دخترانه تهران (نظر اولیا و کارشناسان)
نکته:
وقتی معلم کودکتان با شما تماس می گیرد و می گوید «پارسا» در مدرسه بدرفتاری می کند، این برای شما یک لحظه بد است. شما نگران هستید به او برچسب (بچه پردردسر) داده شود (کسی که هرگز با محیط خود کنار نمی آید)، همچنین احساس می کنید به عنوان والدین در کارتان موفق نبوده اید. اما به یاد داشته باشید معلمان به ندرت تماس می گیرند تا گزارش موارد خوبی که کودکان انجام داده اند را بگویند.
چون آن ها سرشان خیلی شلوغ است و بنابراین فقط موارد منفی را گزارش می دهند. بنابراین اهمیت این اظهارات را نادیده نگیرید، معلمان معمولا مایلند خودشان رفتار کودک در مدرسه را کنترل کنند مگر اینکه مشکل غیر عادی مکرر و شدید باشد.
آن دسته از بدرفتاری های کودک که می تواند موجب نگرانی والدین و معلمان شود موارد زیر می باشد:
پیروی نکردن کودک از دستورات معلم
کودک باعث حواس پرتی دانش آموزان دیگر می شود .
بی قراری روی صندلی
داد زدن در کلاس یا مدرسه
راه افتادن در کلاس
تمام نکردن و انجام ندادن تکالیف
بی توجهی به درس دادن معلم
دعوا کردن با دانش آموزان دیگر
تقلب در امتحانات
همراه داشتن لوازم ارتباطی الکترونیک (که خلاف قانون اکثر مدارس است) و استفاده از این لوازم هنگام تدریس
ترک کلاس و حضور پیدا نکردن منظم در مدرسه
بی احترامی به معلم ها و مدیر مدرسه
افراط در شوخی کردن و تمسخر یکدیگر در کلاس
بدرفتاری هایی که موجب نگرانی می شود
با کودک صحبت کنید
برای نخستین بار که چنین مسأله ای پیش میآید، با کودک به طور مفصل درباره رفتارش در مدرسه بحث کنید. او را آگاه کنید که شما در جریان هستید و میخواهید به طور دقیق بدانید که قضیه چیست و در مدرسه چه خبر است؟ آیا از این موضوع که کارش در مدرسه خیلی کم است خسته میشود؟ چرا در سالنهای مدرسه پرسه میزند؟ وقتی کار کلاسیاش را انجام نمیدهد، چه اتفاقی میافتد و او چه می کند؟ وقتی کار کلاسی اش تمام شد چه میکند؟ درباره رفتار درست و راههای عملکرد پسندیده در مدرسه با او صحبت کنید و به او بگویید چه انتظاراتی از او دارید. حتی به یک کودک مهدکودکی هم وقتی بگویید: «باید به حرف معلم گوش بدی و هر چی گفت انجام بدی.» یا «باید آروم بشینی و منتظر نوبتت بشی.» کاملا درک میکند.
با معلم یا ناظم مدرسه ملاقات کنید
کاری کنید مسئولان مدرسه دریابند که اهمیت زیادی برای تحصیل کودکتان و رفتار درستش در مدرسه قائلید و این مسائل را در اولویت قرار میدهید. ترتیب یک قرار ملاقات خصوصی را در زمانی مثل زنگ تفریح یا قبل و بعد از مدرسه بدهید، به ندرت میتوانید مساله را با یک تلفن حل کنید. درباره رفتار کودکتان، مسائل مربوط به تحصیل و شخصیت او با معلم گفتگو کنید. بپرسید که تاکنون، چگونه مسؤولان مدرسه خودشان به حل و رفع این مشکل خاص پرداختهاند؟ آیا کودک در همه کلاسها اینگونه رفتارها را دارد یا فقط در یک کلاس این چنین است؟ آیا این مشکل به تازگی پیش آمده و یا بارها تکرار شده است؟ آیا دانش آموزان زیادی در کلاس بدرفتاری میکنند یا فقط کودک شما شاخص است؟ اگر کودک شما مشکلات تحصیلی دارد چگونه میتوانید نیازهای درسی او را برطرف کنید؟ آیا معلم یا ناظم، پیشنهاد خاصی دارند؟ توقعات خود را به وضوح و روشنی توضیح دهید و نشان دهید که انتقاد پذیرید و با ذهنی باز آماده شنیدن نظرات آنها هستید.
آموزش تصویری ۴ کاردستی ساده و خلاقانه با کاغذ و مقوا (ویژه کودکان)
از نزدیک رفتار کودک را در کلاس ببینید
بیتردید بهترین راه برای نگاه کردن کودک در سر کلاس، این است که این کار را وقتی انجام بدهید که او متوجه نیست. بعضی مدرسهها برای این کار، آینههای یک طرفه دارند ]ما تاکنون در ایران چنین مدرسههایی ندیده ایم![ اگر این کار ممکن نیست، میتوانید حداقل یک روز به عنوان کمک داوطلبانه به معلم، سرکلاس حاضر شوید و رفتار کودکتان را ببینید. از معلم بخواهید کاری به شما بدهد که با دانش آموزان در ارتباط باشید و کارها و تکالیف معمول روزانه آنها را ببینید. این روش، به شما فرصت میدهد که کودکتان و همکلاسیهایش را هنگام کار در کلاس ببینید. توجه کنید که اکثر کودکان چگونه رفتار میکنند؟ آیا اغلب آنها مشغول انجام کار خودشان هستند؟ آیا همه آنها به معلم توجه میکنند و با او همکاری دارند؟ اگر بتوانید بیشتر بمانید و یا به تکرار در سرکلاس حاضر بشوید، کودکتان به حضور شما عادت میکند و احساس ناراحتی نخواهد کرد.
از منابع دیگر اطلاعات استفاده کنید
ممکن است به اطلاعات اضافی احتیاج داشته باشید و این مسأله بستگی به آن دارد که سر کلاس چه چیزی دیده باشید. آیا کودکتان به دارویی که مصرف میکند، واکنش نشان میدهد؟ اگر تنش غیر عادی در منزل وجود دارد، شاید لازم باشد کودک را از نظر عاطفی ارزیابی کنید. اگر نظر معلم این است که ریشه مشکل کودکتان در مسأله یادگیری است، ممکن است عاقلانه این باشد که با یک مشاور آموزشی و یا یک روانشناس، مشورت کنید.