چرا بچه‌ها ناخن می‌جوند؟

#1
دیدن تصویر کودکی که مدام دست‌هایش در دهانش است و مشغول جویدن ناخن‌ها است نه تنها خوشایند نیست بلکه برای سلامتی کودک به شدت مضر است. احتمال دارد شما هم جزو همین والدین باشید یا در اطرافتان کودکی را ببینید که مدام در حال جویدن ناخن است.
این موضوع باعث نگرانی شما می‌شود و هر خانواده‌ای که فرزندش دچار این مشکل شده با گرفتاری‌های زیادی برای رفع آن رو به رو است. اکثر خانواده‌ها می‌دانند که این رفتار معمولاً ناشی از یک اضطراب درونی است و البته تا مدت‌های زیادی هم ادامه خواهد داشت. در این‌جور مواقع والدین نباید هیچ واکنش تند یا منفی‌ای نشان دهند بلکه باید با ملایمت و برخورد صحیح کودک را از این معضل نجات دهند. بد نیست بدانید کودکان خود از این رفتار راضی نیستند و هرچه بیشتر منع شوند به شکل عصبی بیشتر به این کار ادامه می‌دهند.
برای رفع این مشکل اول باید علت آن را بدانید و دنبال بهترین راه‌حل باشید تا بتوانید با آرامش با این مشکل کنار بیایید.
بیشتر بخوانید:علایم و راههای جدید درمان اضطراب های خفیف و شدید در کودکان کدامند؟

قبل از هر چیز باید بدانید بر اساس یک سری تحقیقات ثابت شده که تقریباً ۳۸ درصد کودکان ۶ تا ۴ ساله ناخن‌هایشان را می‌جوند. پی اول نگرانی این موضوع که فقط کودک شما دچار این بحران شده را کنار بگذارید. بعد از آن دقت کنید که این نوع عادت‌ها یکی دو روزه برطرف نمی‌شوند و معمولاً تا ۱۰ سالگی به اوج خود می‌رسند.
 
چرا بچه‌ها ناخن می‌جوند؟
هر برخورد ناخوشایندی با کودک می‌تواند باعث این دلهره‌ها شود
این عادت بین پسر‌ها و دختر‌ها متفاوت است، بیشترین میزان ناخن جویدن در پسران ۱۴ تا ۱۳ ساله است. ناخن جویدن در دختران حدود ۱۱ سالگی به بیشترین حد خود می‌رسد. این را هم بدانید تقریباً ۲۰ درصد نوجوانان کماکان درگیر این مشکل هستند و ۲۰ تا ۱۰ درصد این عده نیز تا بزرگ‌سالی عادت ناخن جویدن را ادامه می‌دهند.
مشکل اصلی این است که در بسیاری موارد شدت جویدن ناخن به حدی است که منجر به خونریزی می‌شود و پوست را مستعد تماس با میکروب‌ها کرده و خطر ابتلا به عفونت را در این ناحیه افزایش می‌دهد. از طرف دیگر خود ناخن منبعی برای تجمع میکروب‌ها است و اگر بچه‌های دارای این مشکل مدام مریض باشند چیز بعیدی نیست.
در رابطه با علت این کار روانشناسان معتقدند که ناخن جویدن کودکان و نوجوانان به فشار‌های عصبی و مشکلات روزمره مربوط می‌شود. شاید به نظر برسد بچه‌ها در عوالم بچگی خودشان دلیلی برای نگرانی و اضطراب ندارند اصلاً این‌طور نیست بلکه هر برخورد ناخوشایندی با کودک می‌تواند باعث این دلهره‌ها شود.
گاهی عصبانیت بیش از حد در بچه‌ها باعث بروز چنین رفتاری می‌شود. این عصبانیت علت‌های زیادی می‌تواند داشته باشد که در سنین مختلف متغیر است. برخی عصبانیت‌ها در سنین خردسالی می‌تواند ناشی از، از دست دادن یک اسباب بازی، نرسیدن به هدفی مشخص، نرفتن به پارک یا امثال این‌ها باشد، ولی در نوجوانی دلواپسی و تضاد‌های فکری، بلاتکلیفی به خاطر درگیری با والدین، امتحانات، پاسخ دادن به معلم، تماشای فیلم‌های ترسناک، تقلید از دیگران، هیجان بیش از حد و عکس‌العمل خصومتی در مقابل والدین و دیگران از دیگر علل عصبانیت و سرانجام واکنش‌هایی مثل جویدن ناخن می‌شود. یک علت خیلی ساده‌تر هم برای این رفتار وجود دارد و آن کمرویی و خجالتی بودن بچه‌ها است. کودکانی که اعتماد به نفس پایینی دارند و خجالتی اند معمولاً در جمع دچار اضطراب می‌شوند و اولین واکنش آن‌ها جویدن ناخن است.
از طرف دیگر برخی از پزشکان معتقدند که همیشه نباید دنبال علت خاصی برای عادات گوناگون بچه‌ها بود بلکه گاهی آن‌ها صرفاً رفتار‌های آموخته شده‌ای هستند که پیامد‌های مثبت و خوشایندی برای کودک (یا نوجوان) دارند.
مثل زمانی که کودک شما ناخن را در دهانش می‌برد و شروع به جویدن می‌کند بلافاصله دقت کنید چه محرکی باعث این رفتار شده، شاید از نظر فکری درگیر مشکلی شده یا مسئله‌ای او را آشفته کرده است. در این شرایط می‌توانید خیلی ملایم از او بپرسید آیا می‌داند دستش را به دهان برده است؟ از جمله دلایل رایجی که موجب ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان می‌شود، آن است که درصدد کاستن از فشار‌های عصبی و تنش‌های روزانه خود هستند.
چطور به کودک یاد دهیم از حق خود دفاع کند؟

ضرورت نگرانی و رسیدگی جدی
در مواردي بسیار نادر، جويدن ناخن در کودکان نشانه اضطراب شدید و مشکلات روانی است. در چنین مواردی شدت ناخن جویدن کودک به حدی است که به پوست و گوشت دستان او آسیب وارد می‌شود. معمولا این نوع حاد از جويدن ناخن مکمل حرکاتی چون کندن مژه‌ها و موها یا بی‌خوابی وکم‌خوابی و سایر رفتارها و عادت‌های غیرعادی است. در این موارد حتما باید به مشاور و پزشک متخصص مراجعه شود.
بايد بدانید که انسان قادر است تمامی عادات نامطلوب خود را ترک کند. و شما تنها به کمی حمایت، پشتکار و دانش نیاز دارید. در زندگی‌های امروزی دیگر نمی‌توان همچون گذشته به جمله‌ی «بزرگ میشه یادش میره» اکتفا کرد، چرا كه در دنیای امروز با تمام پیچیدگی‌ها و تنوع‌اش نیاز به برخورد علمی و آگاهانه بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. به ویژه درمورد کودکان که به حمایت و آگاهی والدین عزیزشان نیاز بيشتری دارند.

 


ارسال پست

بازگشت به “روانشناسي”

چه کسی حاضر است؟

کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 14 مهمان

cron