#2
سلام
اخوشحال می شم اگه بتونم کمکتون کنم؟
ول من یک سوال دارم:
از اونجایی که بیش فعالی اصطلاح ی خاص در کودکان است به من بگید که آیا پس از ویزیت پزشک کودکان متوجه شدید یا به طور تجربی و ... به این نتیجه رسیدید؟
كارشناس مامايي فيروز

#3
راستی ندا جان
اگر که روانشناس یا روانپزشک کودکتون تایید کرده، اگه مایل باشید می تونید به من بگید که :
بچه ی چندم شما ست؟ و در چه سنی باردار شدید؟ در دوران بارداری تحت مراقبت پزشک یا ماما بودید؟ فرزندتان دختر یا پسر؟سن؟ و از کی متوجه شدید؟
سوالا زیاد بود نه؟اما اگه جواب بدید، انشالله که بتونم راهنمایی تون کنم.
در پناه خدا
كارشناس مامايي فيروز

#4
ندای عزیز سلام
این سوال شما شاید برای خیلی از والدین هم سوال باشه و شا ید گاهی والدین شیطنت های کودکان مخصوصا پسر بچه ها را به حساب بیش فعالی آنها بگذارند.
اما قبل از اینکه به پرسش شما پاسخ بدم به ذکر تعدادی از نشانه های بیش فعالی پردازیم:
این کودکان از نا هنجاریهای رفتاری که بیشتر با واکنش هایی به شرح زیر مشاهده می گردد، رنج می برند:
o هیجان ها و فعالیت های بدنی بیش از حد
o شرارت و مزاحمت برای سایر همکلاسی ها و دوستان و اطرافیان
o ناسازگاری و عدم هماهنگی و همکاری با سایر کودکان، برادران و خواهران
o کم حوصلگی و تمام نکردن تکالیف درسی و آموزشی چه درون خانه و چه در مدرسه
o عدم تمرکزو دقت در کار
o خرابکاری، سرپیچی و نا فرمانی از راهنمایی ها و دستورات والدین و آموزگاران
o بدون فکر و اندیشه دست زدن به کارهای خطرناک و خرابکارانه.
o این حالات را " کمبود دقت و توجه همراه با بیش فعالی" می نامیم.
o
و ذکر این نکته که معمولا این رفتار در پسر ها بیش از دختر ها مشاهده شده است.

این بیماری بیشتر بین سنین 5 تا 7 سالگی تشخیص داده می شود و نباید گمان برد که اگر کودکی به طور نسبی از کودکان دیگر فعالیت بدنی بیشتری دارد و گه گاهی سر نترس داشته و کارهای بی احتیاط انجام می دهد و یا پر صحبتی و حاضر جوابی می کند، لکن در آموزش و فراگیری دروس مدرسه کوشا است، سازگاری و تناسب او با دوستان و همکلاسی هایش مسالمت آمیز و قابل ستایش است، مبتلا به این بیماری است.
به آسانی نباید به هر کودکی برچسب بیش فعال زد.
برخورد والدین با کودک بیش فعال:
دربرخورد با کودکان بیش فعال باید صبور باشیم.
با کودکان بیش فعال باید مهربان بود، از پرخاشجویی آن ها نباید آزرده شد و باید از سرزنش و نکوهش آن ها خودداری نمود.
با ارتکاب یک اشتباه یا خطا از او انتقاد نکنیم. و غرورش را جریحه دار نکنیم. تنبیه بدنی به هیچ عنوان توصیه نمی شود.
گاهی مسئولیت هایی را به او واگذار کنیم و در صورت انجام آن مسئولیت ها او را مورد تشویق قرار بدهیم؛ البته تشویق این کودکان هم باید دارای حد و اندازه بوده و به جا و به موقع صورت بگیرد.
از یک ساعت زنگ دار استفاده کنیم برای انجام تکالیف مدرسه و .. تا کودک مفهوم زمان را درک نماید و انگیزه ای برای تنظیم وقت خویش به صورت فعال پیدا کند.
محیطی مناسب را برای کودک فراهم کنیم تا انرژی خود را تخلیه کند.
در صورتیکه بازی ها و تحرک بیش از حد کودک لطمه ای به خودش و دیگران وارد نمی کند، پس دلیلی برای امرو نهی زیاد وجود ندارد.
سعی کنیم فعالیت های کودک را جهت بدهیم ، اسباب بازی های مناسب که هم کودک را سرگرم می کند و هم به خلاقیت او کمک می کند ، تهیه کنیم.
نگران نباشید به تدریج با رشد کودک و خارج شدن تدریجی او از دنیای کودکی رفتار های ناپخته کودک نیز کم می شود.
به امید روزی که والدین عزیز فرزند پروری را بیش از فرزند آوری مورد توجه قرار دهند.
موفق و موید باشید.
كارشناس روانشناسي فيروز

#5
سلام خسته نباشید منم یه سوال در رابطه با بیش فعالی داشتم .دختر 6 ساله من فعالیت های بدنی زیادی داره یعنی گاهی وقتها که بیرون میریم اصلا نمیشه کنترلش کرد از مربیش که در مورد رفتارهای توی کلاسش پرسیدم کفتش که خیلی ارارم و مودبه حالا با این تفاسیر دختر من بیش فعاله یا زیادی شیطونه؟ ممنون

#6
سلام بر شما دوست عزیز
متن بالا که در پاسخ سوال سرکار ندا نوشته شده را یک بار کامل مطالعه کنید.
آیا دختر کوچولوی شما همه این علائم را داره؟
به نظر من دختر شما شاداب و با انرژی هست و این نه تنها بد نیست ، خیلی هم عالیه.
فقط نکته ای که هست اینکه باید به انرژی بچه ها تخلیه بشه ، سعی کنید محیط مناسبی را برای فعالیت و نشاط کودکتون فراهم کنید.
در ضمن بهتره که خود شما هم گاهی به عنوان همبازی مقداری از وقتتون را در اختبارش بذارید تا از بودن کنار شما لذت ببره.
موفق باشید...
كارشناس روانشناسي فيروز
ارسال پست

بازگشت به “روانشناسي”

چه کسی حاضر است؟

کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 3 مهمان