پرورش خلاقیت کودکان با قصه گویی

#1
به گزارش آستان، ریموند روان شناس آمریکایی می گوید: خلاقیت قابلیتی است که در همگان وجود دارد اما نیازمند پرورش و تقویت است. خلاقیت عبارت است از توانایی دیدن چیزها به شیوه­ های جدید، شکستن مرزها و فراتر رفتن از چارچوب ها، فکرکردن به شیوه ای متفاوت، ابداع و اختراع چیزهای جدید، استفاده از چیزهای نامربوط و تبدیل آن به شکل‌های جدید.همچنین خلاقیت به معنای ابداع، نوآوری، ابتکار و آفرینندگی در تمام فعالیت های آدمی است. برای رشد و پرورش خلاقیت، بهترین زمان، سنین کودکی است. از آنجایی  که محیط خانه نقش بسیار مهمی در رشد و پرورش کودکان دارد و اساساً پرورش خلاقیت در بستر خانواده صورت می گیرد، لذا والدین می­توانند با شناخت کامل کودک و خصوصیت مراحل رشد و تربیت آنها و به کاربستن به موقع توصیه­ ها، قبل از آنکه کودکان به محیط رسمی مدرسه پای بگذارند، خلاقیت کودکان خود را پرورش دهند.خلاقیت در کودکان از روش های مختلفی پرورش می یابد. قصه صوتی کودکانه گویی یکی از بهترین روش های آموزش کودکان خردسال است که لذت بردن از قصه و کتاب را به آنها می شناساند و به آنان فرصت کسب مهارت های اجتماعی، حل مسأله، گوش دادن فعال، تمرکز، تقویت مهارت های کلامی و پرورش خلاقیت را عرضه می کند.  افلاطون اشاره می  کند که «پرورشی که روح کودکان از طریق قصه کسب می  کند، بسیار بیشتر از تربیتی است که جسم آنها از طریق ورزش کردن کسب می  کند.» از طریق قصه­ گویی می توان تغییرات زیادی در زمینه یادگیری، سوادآموزی و خلاقیت کودکان ایجاد کرد روانشناسان معتقدند کودکان از ۵سالگی به داستان و قصه علاقمند می  شوند. البته قصه‌گویی خلاق مستلزم یک ارتباط دوجانبه و متقابل بین قصه‌گو و شنونده است. قصه‌گو با نقل‌ شفاهي‌ يك‌ داستان، براي‌ شنوندگان‌ خود، امكان‌ تصويرسازي‌ ذهني‌ را فراهم‌ مي‌سازد.  همچنان‌ كه‌ كودك‌ قصه‌ را مي‌شنود و صحنه‌ها، عمل‌ داستان‌ و شخصيت‌هاي‌ آن‌ را خلق‌ مي‌كند، توانايي‌ تجسم‌ و خيالبافي‌ كه‌ مبناي‌ تصور خلاق‌ است‌، در وجود او شكوفا مي‌شود. از ميان‌ داستان‌ها به‌ ويژه‌ داستان‌هاي‌ تخيلي‌ يا علمي‌ ـ تخيلي‌ مي‌توانند در فعال‌ كردن‌ قدرت‌ تخيل‌ و ايجاد روح‌ نوجويي‌ و حس‌ كنجكاوي‌، ابزاري‌ مناسب‌ باشند. استفاده‌ هوشمندانه‌ از داستان‌ تخيلي‌، نه‌ تنها حس‌ آينده‌ کودکان‌ را غني‌ مي‌سازد، بلكه‌ جاني‌ تازه‌ به‌ تخيل‌ آنها مي‌بخشد و توانايي‌ كنترل‌ و تسلط به‌ تغييرات‌ را در آنها بالا مي‌برد.روش  های متعددی برای تشویق کودکان به فعالیت خلاق، از طریق داستان و قصه  گویی وجود دارد. روش هایی مانند نقل قصه های بدون پایان و تشویق کودکان به تکمیل آنها، نقل قصه های بدون عنوان و تقاضا از کودکان برای انتخاب عنوان، شرکت دادن کودکان در نمایش های خلاق برای ساختن داستان، تصویرگری و نقاشی بر اساس داستان. بر اساس گزارش آستان،الكس‌ اسبورن‌ كه‌ از صاحب‌نظران‌ در زمينه‌ خلاقيت‌ و مؤسس‌ بنياد آموزش‌ خلاقيت‌ است‌، مي‌گويد: «براي‌ به‌ دست‌ آوردن‌ حداكثر تمرين‌ خلاقيت‌ از داستان‌هاي‌ كوتاه‌، بايد بكوشيم‌ كه‌ با خواندن‌ قسمت‌ اول‌ داستان‌ و فكر كردن‌ درباره‌ قسمت‌ آخر و نوشتن‌ داستان‌ متفاوت‌ از داستان‌ اصلي‌، اثري‌ بهتر از آن‌ خلق‌ كنيم‌.» همچنين پيشنهاد مي‌شود كه‌ قسمتي‌ از يك‌ داستان‌ كوتاه‌ كه‌ كودكان‌ با آن‌ آشنايي‌ ندارند، خوانده‌ شود و پس‌ از اينكه‌ شخصيتي‌ در داستان‌ معرفي‌ شد يا حادثه‌اي‌ رخ‌ داد، از آنها خواسته‌ شود مسائلي‌ را كه‌ احتمالاً در پاراگراف‌ بعدي‌ به‌ وقوع‌ خواهد پيوست‌، پيشگويي‌ كنند. پس‌ از اجراي‌ اين‌ تمرين‌، كودكان‌ بايد در گروه‌هاي‌ كوچك‌تر، به‌ اظهارنظر در مورد نحوه‌ پايان‌ يافتن‌ داستان‌ بپردازند. اي‌ پال‌ تورنس‌ نيز كه‌ از محققان‌ برجسته‌ در زمينه‌ خلاقيت‌ است‌، توصيه‌ مي‌كند كه‌ پس‌ از نقل‌ داستان‌، از كودكان‌ بخواهید اصل‌ مطلب‌ را به‌ شكل‌ يك‌ تصوير، يك‌ شعر يا شعار، يك‌ تم‌ يا علامت‌ انتزاعي‌ خلاصه‌ كنند. روش‌ ديگر، تشويق‌ كودكان‌ براي‌ يافتن‌ راه‌حل‌هاي‌ ظريف‌ براي‌ مسئله‌ يا گره‌ اصلي‌ يك‌ داستان‌ است‌. روش‌ ديگري‌ مرسوم‌ به‌ «تور جادويي‌» نيز توسط تورنس‌ به‌ كار رفته‌ است‌. در اين‌ روش‌، او تكه‌ تورهاي‌ نايلوني‌ در اختيار كودكان‌ گذاشته‌ و از آنها می خواست خودشان‌ را در قالب‌ هر ******‌ يا هر چيزي‌ كه‌ دوست‌ دارند، تجسم‌ و نقش‌ آن‌ را بازي‌ كنند. سپس‌، تمام‌ گروه‌، با توجه‌ به‌ نقش‌هايي‌ كه‌ هنرپيشگان‌ براي‌ تور جادويي‌ انتخاب‌ كرده‌اند، ‌داستاني‌ را خلق مي‌كنند . بسياري‌ از صاحب‌نظران‌ و مربيان‌ هنر نيز نقاشي‌ همراه‌ با قصه‌گويي‌ را توصيه‌ مي‌كنند. جان‌ لينكستر مي‌گويد: «من‌ براي‌ تشويق‌ دانش‌آموزان‌ جوان‌، بالغ‌ و بزرگسال‌ به‌ انجام‌ انواع‌ كارهاي‌ هنري‌ خلاق‌، از داستان‌ها استفاده‌ كرده‌ام‌. داستان‌ گفتن‌ نوعي‌ سرگرمي‌ است‌ ولي‌ رسم‌ داستان‌ همزمان‌ با آنچه‌ گفته‌ مي‌شود، هيجان‌انگيزتر است‌ .دستور‌ آن‌ به‌ شرح‌ زير است‌: ١. تمام‌ مدتي‌ كه‌ داستان‌گفته‌ مي‌شود، آن‌ را رسم‌ كنيد. ٢. با يك‌ يا چند وسيله‌ يا مواد ترسيمي‌ رسم‌ كنيد. ٣. تا پايان‌ داستان‌، كار رسم‌ كردن‌ را ادامه‌ دهيد.» روش‌ ديگر، درست‌ كردن‌ مواد خواندني‌ با استفاده‌ از حرف‌هاي‌ كودك‌ است‌. به‌ اين‌ ترتيب‌ كه‌ مربي‌ داستان‌هايي‌ را كه‌ كودك‌ مي‌گويد، با جملات‌ خودش‌، در همان‌ موقع‌، روي‌ ورقه‌هايي‌ مي‌نويسد و براي‌ او مي‌خواند. در اين‌ روش‌ توصيه‌ مي‌شود كه‌ بگذارند بچه‌ها آزادانه‌ و بدون‌ ترس‌ و فشار صحبت‌ كنند، زيرا اين‌ عوامل‌، بازدارنده‌ خلاقيت‌ است‌ .تمام‌ روش‌ هايي‌ كه‌ برای قصه‌گویی خلاق بیان شد، به‌ راحتی در خانه‌ و مدرسه‌ قابل‌ اجرا است‌. نكته‌ مهم‌ آن‌ است‌ كه‌ در حين انجام‌ اين‌ فعاليت‌ها، از انتقاد و ارزيابي‌ كودكان‌ پرهیز کنید و آنها را به‌ رقابت‌ وادار نكنيد. لازم‌ است‌ كه‌ به‌ ايده‌هاي‌ نو و ابتكاري‌ كه‌ توسط آنان‌ ارائه‌ مي‌شود، بها داده‌ شود و داستان‌ها متناسب‌ با سن‌ آنها انتخاب‌ شود.


بررسی شیوه های کهن و نوین قصه گویی

#2
داستان های کودکانه جدیدقصه کودکانه جدیدقصه چیست ؟    عنوان « قصه » در ذهن آدمی تداعی کننده ی ماجراهایی است که در دوران کودکی از بزرگتر های خود شنیده است و هنوز هم سایه روشنی از آن ها را در ذهن دارد .با این اوصاف قصه به ظاهر اصطلاح ساده ای است که به نظر می رسد پیچیدگی چندانی هم نداشته باشد.قصه قالبی است ادبی که نویسنده به وسیله آن حرف و پیام خود را به صورت ماجراها و حادثه هایی که به طور منطقی به دنبال هم می آیند، به مخاطبش عرضه می کند(رحماندوست ،1372: 26)همچنین در تعریف قصه آورده اند :  « قصه بیان واقعی وقایعی است غالباً خیالی که در آن ها معمولاً تاکید بر حوادث  خارق العاده بیشتر از تحول و تکوین آدم ها و شخصیت هاست .» (رزمجو،1370 :163) ضعف رابطه ی علت و معلولی از ویژگی های قصه است . حوادثی که در قصه روی  می دهد ، بیشتر حاصل اتفاق و پیشامد است اگر چه با ذهن استدلال گرای آدمی چندان سازگار نیست اما آدمی در فضای قصه آن ها را می پذیرد.کلی گرایی از ویژگی های دیگر قصه است و به معنای توجه کمتر به جزئیات حوادث و احوال است .در قصه بیشتر نتیجه ی امر مورد نظر است و اینکه در جزئیات چه روی می دهد ، مورد توجه  نیست.   حوادث خارق العاده در قصه چنان به سادگی روی می دهد که با وجود باور پذیری آن در محیط قصه ، تصور وقوع آن در خارج محیط قصه ، غیر ممکن است .معمولا در قصه ، زمان و مکان جایی ندارد و علت آن هم این است که برای خواننده دانستن این که این قصه در کجا روی می دهد و مربوط به چه زمانی است ، اهمیت چندانی ندارد . چرایی وجود قصه      قصه از چه زمانی به وجود آمد ؟ جواب این سؤال دشوار است ؛ به یقین هیچ کس دقیقا نمی داند که از چه زمانی قصه به وجود آمده است . اما شکی در این نیست که پس از آن که انسان های نخستین بر زبان و عناصر مربوط به آن مسلط شدند ، قصه جزو نخستین تراوشات فکری آنان بوده است :   « اگر افسانه و داستان، قدیمی ترین اثر و کهن ترین تراوش دستگاه ذهنی بشر نباشد ، باری جزو کهن ترین آثاری است که از اندیشه و تخیل بشر بر جای مانده است مسلماً پیش از آن که بشر وارد دوران تاریخی شود و روایت های مهم زندگانی خویش را به یاری نقوش و علایم قابل رویت برجای گذارد ، به مدتی دراز افسانه ها را در نهان خانه ی ضمیر و مخزن حافظه ی خویش نگاه می داشت و دهان به دهان  سینه به سینه به اخلاف خویش می سپرد .» ( محجوب، 1382 : 121)  خداوند که خود برترین قصه گوست در کتب آسمانی برای ارتباط و هدایت انسان، زبان قصه را انتخاب کرده است و از این رو قرآن  نیز مملو از قصه ها و سرگذشت های پندآموز است:                 لقد کان فی قصصهم عبره لاولی الالباب(سوره یوسف، آیه 111)                  در قصه ها و سرگذشت های آنها پند و عبرتی است برای خردمندان  برخی محققان قصه را مرتبط با فطرت آدمی دانسته اند و برای آن دلیل نیز ارائه کرده اند . در بیان دلایل فطری بودن علاقمندی به قصه گفته اند که اولاً علاقه به قصه ، هیچگاه در حیوان مشاهده نمی شود ثانیاً علاقمندی به قصّه فراتر از مرزهای جغرافیای و سیاسی است و نمی توان گفت که فلان ملّت به قصّه علاقمند است و فلان ملّت از قصه بیزار است ( حجوانی، 1371: 61). وجود قصه های بی شمار در ادبیات عامیانه ملل مختلف در طول تاریخ بیش از پیش بر این امر صحه میگذارد.دلیل دیگری که برای این امر می توان ارایه کرد این است که طفل از همان اوان سخن گفتن و بدون هیچ گونه آموزش به شنیدن قصه علاقمند است .      قصه انعکاسی از واقعیت است انعکاسی که بر خلاف عالم واقعیت ، آدمی خود آفریننده ی آن است و قضا و قدر را در آن راهی نیست و انسان خیال پرداز می تواند حوادث را به نام و کام خود دچار دگرگونی کند و سرمست از این باشد که اگر در عالم واقعیت بسته ی تقدیر است ، در عالم داستان خود تقدیری است که حوادث را چون مهره ی شطرنج جابجا می کند و همین حس اقتدار باعث می شود که از خلق چنین دست ساخته ای به خود ببالد .   و این چنین است که امروزه در عصر دیجیتال و پیشرفت ،قصه، نمود های دیگری به خود گرفته است و در سینما ، تلویزیون و منابع نوشتاری ، بخش عمده ای از ادبیات مدرن به داستان اختصاص یافته است و انسان عقل گرای امروز در عین حال که در باطن خود به خیالی بودن قصه آگاه است ، نمی خواهد لذت غوطه ور شدن در خیال را از خود دریغ کند .اگرچه شاید به ظاهر و در نگاهی سطحی کودکان را تنها علاقمندان قصه دانست و لیکن باید دانست که مخاطبان قصه، طبقه یا قشر خاصی نیستند. کودکان و پیران،زنان و مردان،از هر طبقه شغلی و در هر سطح تحصیلات و فرهنگ، از پرمشغله ترین افراد تا بیکارترین آنها، همه و همه به قصه علاقمندند.اگرچه در عصر حاضر با وجود رونق بازار تلویزیون، رادیو و تلویزیون، خواندن قصه از روی متن کتاب ممکن است تا حدی به حاشیه رانده شده باشد ولی باید دانست که باز همان قصه پایه و اساس همگی آن رسانه هاست .پرداختن به این مسئله جزو مسایل نسبتاً جدید ادبیات محسوب می شود ، زیرا امروزه هدف از هر امری، مهم ترین امر مرتبط با آن محسوب می شود . با نگاهی دقیق به قصّه می توان چنین فرض کرد که خالقان این قصص ، اهداف مختلفی را از طریق آن ها دنبال می کردند ؛ هرچند سرگرم ساختن مستمع ، فصل مشترک تمامی قصه پردازان بوده است ، اما غیر از این اهداف دیگری نیز برتلاش آن ها مترتّب بوده است . هرگاه زبان حقیقت، در مستمع کارساز نبوده و حتی به کارگیری آن خطر جانی به همراه داشته است ، زبان مجازی قصه ،گره گشا به نظر می رسید و نه تنها باعث هلاک او نمی شد بلکه در نزد حاکم قصه شنو ، ترفیع مقام را نیز به دنبال داشت .گاهی نیز همین قصه گویی جان شهرزاد ها و بختیارها و... را نجات داده است . بطور کلی می توان برای قصه ، کارکردهای زیر را در نظر گرفت :1- سرگرمی     از زمان پیدایش داستان های نخستین تا به امروز ، آدمی به سبب جذابیتی که در قصه سراغ داشته است ، به آن روی آورده است . زمان شنیدن قصه ، او فارغ از همه چیز ، برای مدتی هرچند کوتاه در افکار خود غرق می شود و مشکلات ودشواری جهان پیرامونی را به فراموشی می سپارد .   بسیار ساده انگارانه خواهد بود که نقش قصّه را فقط سرگرمی بدانیم .اگرچه سرگرمی جزو نخستین اهداف قصه است ،اما حقیقت آن است که در ورای این ظاهر جذاب و سرگرم کننده ، می شود که انبوهی از تعالیم اخلاقی و پیام نهفته باشد و همین است که مولانا در زمان خود بین ظاهر قصه و پیام آن تفاوت قایل شده است :

چگونه چند کامپیوتر را با مودم adsl شبکه کنیم

#3
تعمیر مودم

شبکه ی کامپیوتری یک شبکه ی ارتباطی است که برای شما امکان تبادل اطلاعات را بین چند کامپیوتر فراهم میکند. ارتباط بین کامپیوترها از دو طریق بیسیم (wireless) و با کابل (LAN) انجام میشود و معروف ترین شبکه ی ارتباطی موجود در دنیا اینترنت است!
 شبکه کردن چند کامپیوتر میتواند اهداف متفاوتی داشته باشد، برای مثال میخواهید در محیط کار یا منزل بین کامپیوتر یا لپ تاپهای موجود تبادل اطلاعات کنید، اینترنت را به اشتراک بگذارید و یا بازیهای شبکه ای انجام دهید.
 به طور کلی روشهای متفاوتی برای شبکه کردن چند سیستم وجود دارد که عبارتند از:
  • شبکه کابلی (LAN)
  • شبکه بی سیم (Wireless)
    • با استفاده از روتر یا اکسس پوینت (با استفاده از مودم وایرلس)
    • بدون در اختیار داشتن مودم وایرلس
در این مطلب قصد داریم نحوه ی شبکه کردن با استفاده از مودم وایرلس را توضیح دهیم و در قسمتهای بعدی، روشهای دیگر را مورد بررسی قرار خواهیم داد
استفاده از مودم وایرلس برای شبکه کردن چند کامپیوتربرای ایجاد شبکه با استفاده از مودم وایرلس باید مراحل زیر را طی کنید:
 1 در گام نخست باید مودم را روشن کرده و با دستگاه خود به مودم متصل شوید. برای اتصال به مودم وایرلس، ابتدا بر روی آیکن “Network” در نوار ابزار ویندوز کلیک کنید تا لیستی از شبکه های در دسترس برای شما نمایش داده شوند و از لیست موجود نام مودم خود را پیدا کنید و بر روی گزینه ی Connect کلیک کنید.
 
تصویر
 در صورتی که اتصال به درستی انجام شود و شما به مودم کانکت شده باشید، آیکن شبکه، باید مثل تصویر زیر به رنگ سفید دیده شود.
 
تصویر
 
تصویر
 2 گام بعدی انجام تنظیمات Work Group در ویندوز است. برای اینکه بتوانید چند کامپیوتر را با هم شبکه کنید باید ورک گروپ های یکسانی داشته باشند. البته تنظیمات پیشفرض Work Group در تمام ویندوزها یکسان است و نیازی به تغییر ندارد ولی با اینحال برای اطمینان میتوانید تنظیمات زیر را در تمام کامپیوترهایی که قرار است با هم شبکه شوند اعمال کنید:
 A در منوی Start عبارت Run را وارد کنید و کلید Enter را فشار دهید. مشاهده میکنید که پنجره ای برای شما گشوده میشود.
 B عبارت Control Sysdm.cpl را در پنجره ی Run وارد کنید و سپس بر روی دکمه ی Ok کلیک کنید.
 
تصویر
 * علاوه بر مسیر فوق، میتوانید بر روی آیکن Computer کلیک راست (همان My Computer در ویندوز Xp) کرده و گزینه ی Properties را انتخاب کنید. در ویندوز ۷، بر خلاف ویندوز Xp با کلیک راست بر روی Computer به یک صفحه هدایت میشوید ولی در ویندوز Xp یک پنجره برای شما گشوده میشود. در صورتی که ویندوز ۷ استفاده میکنید، در صفحه ی باز شده بر روی گزینه ی Change Setting کلیک کنید و یا از روش قبلی (تایپ عبارت گفته شده در پنجره ی Run) استفاده کنید.
 C با انجام مرحله ی B یک پنجره برای شما گشوده میشود، در این پنجره ابتدا تب Computer Name را انتخاب کنید. در این تب گزینه ای با نام Change وجود دارد. بر روی این گزینه کلیک کنید. تا پنجره ی دیگری برای شما باز شود. در این قسمت میتوانید نام work group ویندوز را مشاهده کنید و چنانچه نیاز به تغییر دارد آنرا اعمال کنید.
 
تصویر
 در صورتی که تغییری در این نام وارد کرده اید، برای اعمال تغییرات نیاز دارید تا سیستم را ریستارت کنید.
 3 گام بعدی تنظیمات فایروال (FireWall) است. برای اینکه بتوانید در شبکه ی خود به تبادل اطلاعات بپردازید باید ابتدا پورتهایی را به فایروال اضافه کنید ولی از آنجا که این امر برای کاربران تازه کار و یا نا آشنا دشوار است، میتوانید با غیرفعال کردن موقتی فایروال به مقصود خود برسید.
 این کار باید در تمام سیستمهای تحت شبکه انجام شود و چنانچه از آنتی ویروسی استفاده میکنید که دارای فایروال است، باید آنرا غیرفعال کنید. دقت داشته باشید که بعد از اتمام کار (پس از قطع شبکه) حتما آنتی ویروس خود را فعال کنید.
 A خاموش کردن فایروال در ویندوز Xp
 برای این منظور به کنترل پنل رفته و بر روی گزینه ی Windows Firewall کلیک کنید. در پنجره ی باز شده، گزینه ی Off را انتخاب کنید و بر روی دکمه ی OK کلیک کنید.
 B خاموش کردن فایروال در ویندوز ۷
 در منوی Start عبارت Firewall را تایپ کنید و از لیست موجود گزینه ی Windows Firewall را انتخاب کنید. (دقت کنید که گزینه ی Windows Firewall with Advanced Security را انتخاب نکنید).
 
تصویر
 
با کلیک بر روی گزینه ی فوق، وارد صفحه ی تنظیمات فایروال خواهید شد. در منوی سمت چپ بر روی گزینه ی Turn Windows Firewall On or Off کلیک کنید. این کار نیازمند تایید سطح کاربری است. اگر پنجره ی هشداری برای شما باز شد بر روی Ok کلیک کنید. در نهایت در صفحه ی باز شده گزینه ی Turn Off Windows Firewall را انتخاب نمایید.
 
تصویر
 و بر روی دکمه OK کلیک کنید.
 * حتما بعد از اتمام کارتان با شبکه، تنظیمات فایروال را به حالت سابق بازگردانید.
 حال تمام مراحل انجام شده است و شما شبکه ی خود را با استفاده از یک مودم وایرلس راه اندازی کرده اید. برای انجام بازی های شبکه ای کافی است در منوی بازی به قسمت Multiplayer یا بازی شبکه ای بروید و از بازی با دوستانتان لذت ببرید. (توجه کنید که بعضی از بازیها تنها قابلیت انجام بازی چند نفره تحت شبکه ی اینترنتی را دارند و در شبکه ی خانگی یا محلی اجرا نخواهند شد.)

 

کامپیوتر خود را تعمیر کنید…

#4
تعمیر لپ تاپ
  
  
 
تصویر
یک مشکلی که اکثریت قطعات الکترونیکی وجود دارد این است که زمانی که خراب می شود، عموماً تعویض آن ها ارزان تر از تعمیر آن ها برای شما خواهد بود. متاسفانه، PC خارج از این ماجرا می باشد و شما به راحتی می توانید کیت های آن را تعمیر کنید. این امر عمدتاً به لطف وجود ساختار ماژولار کامپیوترهای خانگی ممکن می باشد، یعنی به سازندگان یا حتی کاربران اجازه می دهد تا قطعاتی را از چند کمپانی مختلف بر روی بورد اصلی آن نصب کنند. همین انعطاف پذیری در PC باعث شده است که خارج کردن قطعات آن و قرار دادن یک قطعه جدید در آن کار آسانی باشد.
افرادی که لپ تاپ دارند تا این اندازه خوش شانس نیستند، اما بسیاری از مدل های لپ تاپ هم دارای مولفه های قابل تعویض بر روی خود هستند، مانند هارد دیسک ها، و حافظه رم، پس در لپ تاپ ها هم برخی تعمیرات امکان پذیر است.
ترفند واقعی این است که بدانیم دقیقاً کدام قطعه را بیرون بکشیم، یا این که کدام قسمت از نرم افزار را آپدیت کنیم، پس عیب یابی و  شناسایی مشکل نیز به همان اندازه تعمیر، یا حتی بیشتر از آن اهمیت دارد. در این مقاله، ما رایج ترین قطعاتی را که ممکن است در PC شما (یا در صورت امکان در لپ تاپ شما) دچار مشکل شوند، به شما معرفی کرده و نحوه تعمیر آنها را به شما آموزش خواهیم داد.
بسته به این که افرادی که این متن را می خوانند تا چه اندازه فنی باشند و با تعمیر و سخت افزار آشنایی داشته باشند، ما فرض را بر این قرار می دهیم که شما همه ترفندها و روش های معمول برای تعمیر سیستم خود را به کار گرفته اید، مثلاً فرض بر این است که از قبل سیستم عامل ویندوز خود را آپدیت کرده اید و درایورها و نرم افزار های نصب شده بر روی سیستم خود را آپدیت کرده اید. در عوض، ما به شما یاد می دهیم که چگونه به درستی یک مشکل یا نقص در سیستم را شناسایی کنید و گام هایی را که برای تعمیر و برطرف کردن مشکل موردنظر باید دنبال کنید، به شما معرفی خواهیم کرد، به طور کلی ابتدا عیب یابی و سپس تعمیر را خواهید آموخت.
قبل از دست زدن به هرکاری باید مطمئن شوید که الکتریسیته ساکن موجود در دست و بدن شما به قطعات موجود در سیستم شما آسیب نمی رساند. بعد از باز کردن قاب کیس کامپیوتر خود قبل از هر چیزی دست خود را با کمترین میزان لمس ممکن به قسمت لخت و رنگ نشده رادیاتور بر روی بورد بزنید تا بار الکتریسیته ساکن موجود در بدن شما تخلیه شود. دست بندهای پلاستیکی ضد الکتریسیته ساکن در این زمینه بهتر عمل می کنند و با چند پوند می توانید یک عدد از آن ها خریداری کنید.
  
واحد تغذیه برق (PSU)– عیب یابی
واحد تغذیه برق (Power Supply Units) معمولاً دارای یک صدای بلند و سرسام آور و یک بوی زننده و تند است که از آن بیرون می آید. این صداها همچنین ممکن است به صورت صدای ناله حاصل از ناتوانی منبع تغذیه باشند، و حتی یک PSU می تواند بدون هیچ نشانی از آسیب از کار متوقف شود.
در هردوی این موارد چیزی که مشخص خواهد بود این است که PC شما دیگر روشن نمی شود. در یک لپ تاپ معمولاً می توان گفت اگر منبع تغذیه برق آن از کار افتاده باشد، چراغ مربوط به جعبه خارجی آن که از بیرون لپ تاپ مشخص است روشن نمی شود. ابتدا تعویض کابلی را که از بورد اصلی به این منبع متصل شده است، امتحان کنید. اگر موفق نشدید، شما می توانید یک آداپتور جدید را از کمپانی سازنده لپ تاپ خود خریداری کنید.
در PC ها، قبل از این که شما PSU را خارج کنید و دور بیاندازید، ابتدا کابل تغذیه آن را تعویض کنید شاید فیوز آن سوخته باشد و با این کار مشکل شما حل شود. عیب یابی بالاتر از این سطح کمی ترفندی و حرفه ای تر خواهد بود. یک PC که روشن نمی شود می تواند مشکل خود را از آسیب دیدن بورد اصلی (مادربورد) یا پردازنده گرفته باشد. طبق تجربه ای که ما در این زمینه داریم، در اکثر موارد این گونه که سیستم شما روشن نمی شود دلیل آن همان خرابی PSU است.
اگر با کار کردن با قطعات داخلی و باز و بسته کردن آن ها مشکلی ندارید و در این زمینه چیزی یاد گرفته اید، آنگاه می توانید یک تست ساده را انجام دهید، و یک گیره کاغذ (سنجاق) را در درون کانکتور ۲۴ پینی مادربورد وارد کنید تا روشن شود. اگر فن PSU شروع به چرخش کرد، آنگاه می توان گفت که احتمالاً مشکل از همان مادربورد شما است. اگر می خواهید ریسک انجام دادن این تست ساده را قبول کنید ما توصیه می کنیم که ابتدا تمامی مسیرهای مربوط به PSU به داخل کیس خود را قطع کنید (در بخش بعدی مربوط به تعمیر توضیح داده شده است). PC خود را خاموش کنید. کانکتور ۲۴ پین را روی مادربورد پیدا کنید و آن را با تصویری که در این جا قرار داده ایم مطابقت دهید تا مطمئن شوید. یک سنجاق (گیره کاغذ) را به درون آن وارد کنید (تمامی پوشش های پلاستیکی آن را بردارید تا رسانا شود) و سعی کنید پین های شماره ۱۶ و ۱۷ را به وسیله این سنجاق اتصال دهید. این کار باعث متصل کردن این دو پین به هم می شود، و PSU را برای شما روشن می کند، و این کار دقیقاً معادل این است که شما دکمه power را بر روی کیس فشار داده اید.
زمانی که گیره کاغذ در جای خودش قرار دارد، شما می توانید کانکتور ATX را به سمت پایین فشار داده و آن را متصل کنید، اما مطمئن شوید که هیچ جسم فلزی را لمس نمی کند. حال PC خود را روشن کنید تا ببینید که آیا PSU کار می کند یا خراب شده است.
 – تعمیر
اگر مطمئن شدید که PSU خراب شده است، پس جایگزین کردن آن به این دلیل که رنج آور است کار سختی خواهد بود. بهتر است این کار را مرحله به مرحله انجام دهید. بدنه این منبع را کاملاً از روی کیس کامپیوتر خود جدا کنید و به برچسب روی منبع تغذیه نگاه کنید، زیرا نرخ خروجی برق را به شما نشان می دهد. اگر نرخ خروجی منبع تغذیه شما ۵۵۰W یا کمتر است، منبع تغذیه EVGA Supernova G5 550W با قیمت ۸۰ پوند، یک انتخاب خوب برای جایگزینی خواهد بود. اگر نرخ خروجی منبع تغذیه شما بیشتر از ۵۵۰W است، مدل Corsair RM750i را با قیمت ۱۳۰ پوند تهیه کنید. به یاد داشته باشید از آنجا که این منبع نقش مهمی را در سیستم شما برعهده دارد هرگز منبع تغذیه ارزان قیمت و فاقد برند معتبر را خریداری نکنید. همچنین داخل PC خود عکس بگیرید تا به عنوان مرجع از آن استفاده کنید.
برای خارج کردن منبع تغذیه قدیمی خود ابتدا باید کابل های آن را قطع کنید. دو کابل بر روی مادربورد (یک کانکتور ۲۴ پین، یه علاوه یک کانکتور کمکی ۴ یا ۸ پین)؛ همچنین کانکتورهای SATA بر روی هردیسک، درایو SSD و درایوهای نوری، و یک یا دو کابل منتهی به کارت گرافیک همگی باید خارج شوند. به دنبال مکان های بگردید که کابل های تغذیه به بدنه کیس وصل شده اند، زیرا مجبورید این کابل ها را به وسیله یک قیچی قطع کنید. شاید مجبور باشید که طرف دیگر کیس را نیز باز کنید، زیرا اغلب سازندگان PC در این طرف کیس هم کابل هایی را وصل می کنند تا کابل های محکم نصب شوند.
زمانی که تمامی کابل ها را قطع کردید، پیچ های مربوط به منبع تغذیه را از پشت کیس باز کنید سپس منبع تغذیه را به سمت جلو کشیده و آن بیرون بیاورید. به جهتی که فن PSU اشاره کرده است توجه کنید، تا منبع تغذیه جدید خود را نیز به همان جهت بر روی کیس نصب کنید. این منبع جدید را در کیس قرار دهید و پیچ های آن را ببندید.
حال باید کابل ها را مجدداً وصل کنید. منبع تغذیه هایی که ما به شما توصیه می کنیم همگی ماژولار هستند، یعنی تنها کافی است کابل های ضروری را متصل کنید: دستورالعملی که در جعبه این منبع تغذیه قرار دارد نحوه وصل کردن کابل ها را به شما می آموزد. راهنمای تصویری این دفترچه را دنبال کنید تا بتوانید تمامی کابل های برق را به درستی وصل کنید. نگران نباشید، کانکتورهای برق تنها از یک طریق متصل می شوند، پس امکان ندارد که اشتباه وصل کنید. با اتمام این فرآیند کامپیوتر را روشن کنید.
  
حافظه رم (RAM)– عیب یابی
مشکلات RAM می توانند واقعاً دردسرساز باشند، و اثرات خرابی آن بسته به نوع مشکل قطعه شما می توانند متفاوت باشند. زمانی که RAM یک مشکل اساسی دارد ممکن است کامپیوتر شما اصلاً روشن نشود، یا شاید فن های شما بچرخند ولی مانیتور شما روشن نشود. این نوع مشکلات معمولاً کم اتفاق می افتند و معمولاً رم های بی کیفیت به این گونه خرابی های ناگهانی دچار می شوند. خوشبختانه هر دو نوع این مشکلات کاملاً سرراست هستند و برطرف می شوند.
اگر کامپیوتر شما کلاً روشن نمی شود، پس مستقیماً به مطالعه قسمت تعمیر رم بپردازید. اگر این مشکلات به صورت تصادفی برای رم شما پیش می آیند، باید یک تست عیب یابی برای حافظه خود اجرا کنید. خوشبختانه ویندوز دارای یک ابزار توکار است که در این قسمت کمک می کند. بر روی منوی Start کلیک کنید و عبارت ‘memory’ را تایپ کنید، سپس گزینه Windows Memory Diagnostic را باز کنید. در جعبه محاوره ای که باز می شود، بر روی گزینه “Restart now and check for problems” کلیک کنید تا کامپیوتر شما از نو روشن شده و به صورت خودکار این مشکلات را بررسی کند. زمانی که این تست کامل شود کامپیوتر خود به خود restart می شود. اگر خطایی یافت شود یک پیام دریافت می کنید که خطا را به شما گزارش می دهد، اگر دریافت نکردید، یعنی RAM شما مشکلی ندارد و مشکل PC شما از جای دیگری است.
 – تعمیر
در تمامی لپ تاپ ها و PC ها در صورتی که مشکلی برای رم آن ها ایجاد شود می توانیم آن را برطرف کنیم. ابتدا میزان رم خود را بنویسید. در ویندوز به Control Panel بروید، System سپس Security و مجدداً System را انتخاب کنید، تا رم شما در لیستی در زیر قسمت ‘Installed memory (RAM)’ ظاهر شود. حال شما می توانید رم کامپیوتر خود را ببیند. در PC ها، شما باید قاب کیس را کاملاً باز کنید. در لپ تاپ ها، دسترسی به رم بستگی به این دارد که رم قابل دسترسی باشد یا نه. معمولاً لپ تاپ های اولترا-پرتابل و قابل تبدیل (هم لپ تاپ و هم تبلت) رم خود را به مادربورد وصل کرده اند و هیچ امکانی را برای انجام خدماتی مانند تعویض کردن برای کاربر قرار نداده اند.
در لپ تاپ ها، رم یا در زیر صفحه کلید قرار داده شده است یا در زیر لپ تاپ تعبیه شده است. ابتدا قسمت زیرین لپ تاپ خود را بررسی کنید و به دنبال یک پنل کوچک بگردید. تمامی پیچ های این پنل را باز کنید و سپس پنل را جدا کنید تا رم را مشاهده کنید. اگر در زیر لپ تاپ پنلی وجود نداشته باشد پس احتمالاً رم در زیر صفحه کلید قرار دارد. اگر این صفحه کلید جداشدنی باشد باید در اطراف بورد آن شیارهایی را مشاهده کنید که به اندازه یک پیچ گوشتی فضا دارند. لپ تاپ خود را خاموش کنید، و به آرامی یک پیچ گوشتی مسطح و باریک را در شیارهای اطراف صفحه کلید فرو کنید. برای هریک از این شیارها، از پیچ گوشتی خود به عنوان اهرمی برای آزاد کردن گیره های آن استفاده کنید. صفحه کلید را بدون فشار زیاد و با دقت کامل از مادربورد جدا کنید، و آن را به آرامی در کنار لپ تاپ قرار دهید.
زمانی که رم قابل دیدن شد، یک عکس از آن با استفاده از گوشی خود بگیرید، تا بعداً به یاد داشته باشید که در زمان نصب رم جایگزین آن را بر روی چه شیاری و به چه صورت و در چه جهتی باید نصب کنید. در کامپیوترهای PC اگر شما دو یا چند رم را بخواهید نصب کنید، به احتمال زیاد این رم ها به صورت جفتی نصب می شوند.
 اگر PC شما روشن نشد
اگر مشکل شما این است که کامپیوتر شما روشن نمی شود، باید بررسی کنید که آیا واقعاً مشکل از رم است. ابتدا اطراف و لبه های رم را فشار دهید تا مطمئن شوید به درستی در جای خود قرار گرفته است، سپس سعی کنید مجدداً PC خود را روشن کنید. اگر باز هم روشن نشد، به صورت کامل RAM را خارج کنید و رم ها را به صورت تکی تست کنید. این روش تنها زمانی جواب می دهد که شما چند رم بر روی سیستم خود داشته باشید. اگر کامپیوتر شما تنها دارای یک رم است، پس ما توصیه می کنیم که قبل از این که به فکر تعویض رم باشید، ابتدا مشکلات بالقوه و احتمالی را به خوبی بررسی کنید.
ابتدا همانطور که در تصاویر نشان داده شده است رم را خارج کنید. حال پایین ترین شماره شیار رم بر روی مادربورد خود را پیدا کنید. این شماره ها احتمالاً بر روی مادربورد نوشته شده اند، اما برای کسب اطمینان دفترچه راهنمای مادربورد را مطالعه کنید، همچنین دفترچه راهنمای لپ تاپ شما هم همین اطلاعات را در خود خواهد داشت. قطعه رم را در شیاری که شناسایی کرده اید نصب کنید، و موارد نصب را طبق تصاویر مقابل رعایت کنید.
حال کامپیوتر خود را مجدداً روشن کنید. اگر روشن شود، پس مشکل احتمالاً از یک رم دیگر نشأت گرفته است. این روند را تکرار کنید تا این که تمامی رم ها را بررسی کرده باشید و رم خراب را شناسایی کنید. برای جایگزین کردن رم خراب خود نکات زیر را دنبال کنید. اگر کامپیوتر شما باز هم روشن نشد، پس مشکل شما احتمالاً مربوط به مادربورد یا منبع تغذیه (PSU) می باشد.
 تعمیر رم بعد از شناسایی یک خطا
اگر در ابزار عیب یابی رم یک خطا پیدا شد، عکس العملی که شما انجام می دهید بستگی به تعدا رم هایی دارد که بر روی سیستم نصب کرده اید. اگر یک رم دارید پس باید آن را عوض کنید. اگر دو رم دارید هردو را تعویض کنید و اگر بیش از دو رم دارید باید بررسی کنید که کدام یک از رم ها مشکل دارند. برای انجام این کار، همه رم ها را طبق دستورالعمل های بر روی شکل از کامپیوتر خود جدا کنید، کمترین شماره شیار را بر روی مادربورد لپ تاپ یا PC خود پیدا کنید. طبق دستورالعمل ها یکی از این رم را نصب کنید، کامپیوتر خود را روشن کنید و این عیب یابی را مجدداً تکرار کنید و برای خود یادداشت کنید که کدام یک از رم ها مشکل دارند. برای سیستم هایی که بیش از چهار رم دارند، زمانی که شما یک رم بی کیفیت نصب کرده اید به دنبال جفت آن باشید، زیرا هردو آن ها باید تعویض شوند. حال شما برای جایگزین کردن رم کامپیوتر خود آماده هستید.
جایگزین کردن RAM
زمانی که شما پی بردید که کدام یک از رم ها را باید تعویض کنید، باید آن را عوض کنید. به رمی که می خواهید آن را عوض کنید نگاه کنید تا بدانید که ظرفیت آن چقدر است و از چه نوعی است، اما اگر مطمئن نیستید می توانید شماره مدل آن را گوگل کنید. باید مطمئن شوید که رم جایگزین شما دارای ظرفیت مدنظر باشد. بیشترین مقدار رم را که دستورالعمل های مربوط به PC به شما گفته است رعایت کنید. راحت ترین روش برای یافتن رم های مناسب و سازگار با سیستم شما استفاده از ابزار Advisor tool (دانلود از سایت uk.crucial.com/gbr/en). با استفاده منوهای آبشاری شما می توانید سازنده PC یا لپ تاپ یا مادربورد خود و شماره مدل آن ها را وارد کنید و لیستی از رم های سازگار با این سیستم را دریافت کنید.
در این مقاله، با توجه به این که به جای ارتقاء، تعمیرات را پوشش می دهیم، راحت ترین کار این است که رمی را برای جایگزینی انتخاب کنید که دقیقاً با رم خراب شما منطبق باشد. پس مجموعه ای از رم ها را با همان ظرفیت و شماره شیار رم انتخاب کنید. نگران قیمت خرید این رم ها نباشید، زیرا گران ترین وحرفه ای ترین رم ها نیز تفاوت کمی را در عملکرد سیستم دارند. در تست های ما رم های ارزان قیمت هم دارای عملکرد خوبی بودند.
زمانی که این رم را انتخاب کردید، آن را به توجه به دستورالعمل هایی که گفتیم نصب کنید. از عکسی که در مراحل قبلی گرفتید به عنوان یک مرجع عینی برای نصب استفاده کنید تا مطمئن شودی که رم را دقیقاً در همان شیاری قرار داده اید که رم معیوب قرار داشته است. زمانی که کامپیوتر خود را روشن می کنید باید به تنظیمات BIOS بروید (این تنظیمات در کامپیوترهای جدیدتر UEFI نام دارد) تا برخی تغییرات را اعمال کنید. این به این دلیل است که کامپیتور به صورت پیش فرض و به دلایل سازگاری، از پایین ترین سرعت رم استفاده می کند. برای اینکه رم شما به صورت بهینه عمل کند باید برخی تنظیمات را در این جا تغییر دهید.
در حالت معمولی برای رفتن به BIOS کلید Del، F10 یا F12 را می زدید، اما بهتر است برای اطمینان منتظر مشاهده کردن یک پیام بر روی صفحه باشید یا اینکه برای جزئیات بیشتر به دفترچه دستورالعمل مراجعه کنید. به دنبال تنظیمات مربوط به حافظه و یک XMP (extreme Memory Profile) باشید. گزینه موردنظر را انتخاب کنید و اولین پروفایل را برای آن برگزینید. تنظیمات را ذخیره کنید و از BIOS خارج شوید، حال رم شما با سرعت بهینه و بیشترین عملکرد ممکن عمل خواهد کرد.
 چگونه یک رم را جدا کنیم؟
خارج کردن یک رم بستگی به این دارد که دستگاه شما یک PC یا یک لپ تاپ است. در یک کامپیوتر دسکتاپ باید به دنبال گیره هایی در دو طرف رم بگردید و سپس آن ها را به طرف پایین فشار دهید و رم را جدا کنید (برخی از شیارها در بعضی مادربوردها تنها دارای یک عدد از این گیره ها هستند، پس باز کردن این رم ها ساده تر هم خواهد بود). رم را به صورت عمودی از کیس خارج کنید. همین کار را برای رم های دیگر نیز انجام دهید. در لپ تاپ ها، دو گیره رم را در جهت های مخالف فشار دهید، تا رم شما به صورت خودکار خارج شود. آن را از شیار جدا کنید و همین کار را برای بقیه رم ها نیز تکرار کنید.
 چگونه یک رم را نصب کنیم؟
در کامپیوترهای دسکتاپ باید گیره های رم را به سمت پایین فشار دهید تا جا برای رم باز شود. رم را به صورت الاکلنگی در شیار قرار دهید (یعنی ابتدا یک طرف آن، و سپس طرف دیگر آن را فشار دهید) و با فشار آن را در جای مناسب قرار دهید. در رم لپ تاپ ها، شما باید رم را در یک زاویه ۳۰ درجه ای نصب کنید. گیره های آن را آزاد کنید و به آرامی رم را در جای مناسب قرار دهید. درنهایت، از بالای رم فشار وارد کنید تا گیره های آن به صورت خودکار قفل شوند.
  
هارد دیسک/ SSD– عیب یابی
خطاها و مشکلات اصلی مربوط به هارد دیسک معمولاً به راحتی قابل تشخیص هستند، و زمانی که کامپیوتر شما نتواند این دیسک را پیدا کند یا ویندوز شما بوت نشود، این مشکل واضح است. یک صدای ناگهانی در درون این دیسک ها یکی از این علائم مشکل می باشد. در این وضعیت هیچ کاری از دست شما برنمی آید، و این تخیل سنتی که هارد خود را در درون فریزر قرار دهید، در این جا هیچ کمکی نمی کند. شما باید یک هارد دیسک جدید را بخرید و فایل های پشتیبان داده های خود را باز کنید، و مجدداً ویندوز خود را نصب کنید. اگر نسخه پشتیبان از اطلاعات قبلی خود تهیه نکرده اید، پس تعدادی از فایل های مهم خود را از دست داده اید، و باید هارد دیسک خراب خود را پیش یک متخصص بازیابی اطلاعات ببرید، اما آگاه باشید که این کار هزینه زیادی برای شما دارد.
اگر هارد دیسک شما کار می کند، به این معنی نیست که به زودی خراب نخواهد شد، و اگر برخی از صداهای قابل شنیدن از این هارد خارج شد باید بدانید که به زودی مشکلی برای آن ایجاد خواهد شد. یک صدای ناگهانی به صورت بوق یا صدای شبیه به سنگ زنی از هارد خود بشنوید به این معنی است که یک جای کار می لنگد.
البته این صداها همیشه هم قابل شنیدن نیستند، زیرا حافظهای SSD بدون صدا هستند، پس برای عیب یابی این حافظه ها باید تست های زیادی را به صورت مکرر انجام دهید. فناوری SMART (مخفف عبارت فناوری خودنظارتی، تحلیل و گزارشی) یک فناوری است که به صورت توکار در تمامی هارد دیسک ها و SSD ها تعبیه شده است. بر این اساس هر دیسک می تواند خودش را نظارت کند تا مشکلات پیش آمده در خود را پیدا کند. با استفاده از نرم افزار مناسب شما می توانید اطلاعات مربوط به SMART را بخوانید و در مورد خطای موجود در هارد دیسک خود یک هشدار را دریافت کنید. نرم افزار PassMark DiskCheckup را دانلود و نصب نمایید (www.passmark.com). این برنامه را اجرا کنید، و مشاهده می کنید که همه هارد دیسک های شما در زیر قسمت ‘SMART-enabled Devices’ لیست خواهند شد. یکی از این هارد دیسک ها را انتخاب کنید و بر روی سربرگ SMART Info کلیک کنید. باید همه مقادیر این قسمت برچسب ‘OK’ داشته باشند. اگر در این جا هشداری را مشاهده کردید، پس این نشانه ای است که هارد دیسک شما در حال از بین رفتن است. باید اطلاعات این هارد را پشتیبان گیری کرده و آن را عوض کنید.
 -تعمیر
تمامی هارد دیسک های موجود در سیستم های دسکتاپ قابل جایگزینی هستند، و حتی بسیاری از هاردهای لپ تاپ نیز دارای این قابلیت هستند. استثناهای بزرگ در این زمینه دستگاه های اولترا-پرتابل و دستگاه های ۲-in-1 هستند زیرا معمولاً حافظه های SSD به مادربورد چسبیده است و برای جایگزین کردن آن باید با دقت در یک تعمیرگاه تخصصی یا توسط سازنده آن، بر روی آن کار شود.  اگر تست عیب یابی SMART شما هیچ خطایی را به شما نشان نداد، پس احتمالاً صداهای مزاحمی که از این دیسک شنیده بودید ناشی از لرزش های دیسک های مکانیکی این حافظه است. این لرزش ها به شدت بر روی کامپیوترهای PC تاثیر می گذارد. برای تلاش برای برطرف کردن این مشکل، می توانید PC خود را در صورتی که پشت به یک میز قرار داده شده باشد جابه جا کنید. اگر این کار هم کمکی نکرد، آنگاه قاب کیس خود را باز کنید و هارد خود را در داخل کیس محکم کنید. این محکم کردن ممکن است توسط پیچ های استاندارد، پیچ های انگشتی یا پیچ های فشاری انجام شود.
و اگر در تست عیب یابی SMART خطایی را پیدا کردید آنگاه هارد را جایگزین کنید و اطلاعات هارد قدیمی خود را به هارد جدید منتقل کنید. اگر هارد دیسک شما به طور کامل از کار افتاده است، شما باید این هارد را کاملاً عوض کنید و ویندوز خود را از ابتدا بر روی ان نصب کنید. نحوه انجام این کار هم بستگی به این دارد که شما این کار را بر روی یک لپ تاپ یا یک PC انجام می دهید.
 یک هارد دیسک دسکتاپ را جایگزین کنید
جایگزین کردن یک درایو کامپیوتر در دسکتاپ آسان تر است، زیرا شما دارای یک کابل SATA برای جدا کردن هستید. اگر شما دارای یک کامپیوتر دسکتاپ هستید باید هارد دیسک یا حافظه SSD را خریداری کنید تا با آن جایگزین کنید. اگر می خواهید یک هارد درایو را که هنوز کار می کند ولی تست SMART را با موفقیت پشت سر نگذاشته است، راحت ترین کار این است که هاردی را خریداری کنید که نسبت به ظرفیت این هارد، ظرفیت مساوی یا بیشتر داشته باشد. شما می توانید این میزان ظرفیت را با رفتن به Computer در ویندوز، راست کلیک کردن بر روی هارد دیسک خود، و انتخاب Properties ببینید. در کادر محاوره ای که ظاهر خواهد شد می توانید قسمت ‘Used space’ را مشاهده کنید. اگر هارد دیسکی را خریداری کنید که ظرفیت کمتر از این هارد داشته باشد، شما باید برخی از فایل ها را پاک کنید تا بتوانید از ابزار Clone استفاده کنید.
اگر دیسک قدیمی شما قادر به انجام این کار نبود، شما می توانید هر هاردی را با اندازه دلخواه خریداری کنید. به عنوان یک توصیه یک هارد ۳٫۵inch 1TB WD Blue که قیمت ۴۵ پوند دارد و یک هارد ۲TB WD Blue با قیمت حدودا ۶۳ پوند گزینه های مناسبی هستند. یک هارد ۲۵۶GB 2.5inch Samsung 850 Pro SATA SSD در حدود ۱۲۰ پوند قیمت دارد.
زمانی که این هارد یا SSD را تهیه کردید باید آن را به وسیله یک کابل SATA به مادربورد وصل کنید. اگر هارد دیسک قدیمی شما از بین رفته است، کافی است آن را خارج کنید و از کابل های آن برای وصل کردن یک هارد جدید استفاده کنید و سپس یک ویندوز را از اول نصب کنید. اگر نیاز به تکثیر کردن هارد قدیمی خود دارید، پس باید هر دو هارد جدید و قدیم را به صورت همزمان به مادربورد وصل کنید. اگر کابل اضافی و زاپاس برای این کار ندارید، قرض گرفتن یکی از این کابل ها از یک درایو نوری مشکلی ایجاد نمی کند. فعلاً به فکر بستن هارد نباشید و آن را موقتاً در قاب قرار دهید تا کپی تمام شود.
کامپیوتر خود را روشن کنید و سپس برای کپی کردن اطلاعات از روی هارد قدیمی بر روی هارد جدید از دستورالعمل های مربوطه پیروی کنید. پس از اتمام این فرآیند، دیسک قدیمی خود را خارج کنید و هارد جدید را در جای خود نصب کنید. فراموش نکنید که اگر برای استفاده از یک کابل اضافی درایو نوری خود را قطع کرده اید مجدداً آن را وصل کنید.
 جایگزین کردن یک هارد دیسک لپ تاپ
جایگزین کردن یک هارد در یک لپ تاپ کمی سخت است. ابتدا، باید این دیسک را پیدا کنید. اگر لپ تاپ شما دارای یک هارد قابل جایگزینی باشد این هارد در پشت صفحه اصلی آن در زیر لپ تاپ قرار خواهد داشت. معمولاً حفاظ مربوط به آن با یک یا دو پیچ بسته شده است. تمامی پیچ های موجود در آن ناحیه را باز کنید و دیسک را خارج کنید. شاید برای این کار لازم باشد که کابل SATA را از مادربورد جدا کنید. اگر این دیسک را مشاهده کردید آن را جدا کنید و بیرون بکشید.
حال ضخامت این درایو را اندازه گیری کنید: این بیشترین مقدار ضخامت هر درایو است که تعیین می کند چه چیزی را می توانید نصب کنید. معمولاً اکثر حافظه های SSD در اکثر لپ تاپ ها به سادگی جای می گیرند، اما برخی از هاردهای ضخیم تر ممکن است در لپ تاپ ها جای نگیرند. به عنوان یک راهنمایی، می توانید یک درایو با ضخامت بین ۷ تا ۹٫۵ میلی متر را انتخاب کنید.
شما می توانید درایوی را انتخاب کنید که از درایو قبلی شما نازک تر است. اگر لپ تاپ شما فاقد محفظه است، یک دیسک نازک تر ممکن است به صورت مناسب در لپ تاپ جا نشود و شما باید یک محفظه هارد دیسک را با قیمت ۵ پوند خریداری کنید. این محفظه برای جای گرفتن درایو فضایی را باز می کند.
اگر هارد درایو لپ تاپ شما کار می کند، درایو جدید شما باید از نظر اندازه حافظه ذخیره سازی با همان میزان یا بیشتر از آن باشد. شما می توانید از طریق گزینه Properties در Computer ببینید. در جعبه ای که ظاهر می شود شما فضای استفاده شده یا همان ‘Used space’ را مشاهده خواهید کرد. اگر هاردی را با اندازه حافظه کمتر خریداری کنید آن گاه مجبور خواهید شد که برخی از فایل ها را پاک کرده یا در جای دیگری پشتیبان گیری کنید تا بتوانید ابزار clone را بر روی آن نصب کنید.
اگر هارد دیسک لپ تاپ شما خراب شده است، شما می توانید آن را با درایوی با هر اندازه ای جایگزین کنید، و سپس مجبور خواهید بود که ویندوز را مجدداً نصب کنید. اگر قصد تکثیر کردن هارد خود را دارید، نیاز به یک تبدیل USB-to-SATA هم برای این کار دارید. درایوهای مدل StarTech External Hard Drive Docking Station با اندازه ۲٫۵ inch انتخاب خوبی برای شما خواهند بود.
زمانی که هارد درایو جدید به دست شما رسید، هارد دیسک جدید خود را به لپ تاپ وصل کرده و پیچ های آن را ببندید. سپس با دنبال کردن دستورالعمل ها تکثیر را انجام دهید. با اتمام این کار، حال باید هارد دیسک قدیمی خود را خارج کنید و آن را با هارد جدید جایگزین کنید. اگر دیسک قدیمی شما خراب شده است، آن را تعویض کنید و بعد از نصب هارد جدید ویندوز را مجدداً نصب کنید.
  
مادربورد/ MotherBoard-عیب یابی
مشکل موجود در یک مادربورد از سخت ترین عیب یابی های موجود در یک کامپیوتر است، زیرا نشانه های آن شبیه به دیگر مشکلات در سیستم می باشند. معمولاً اگر مشکلی در مادربورد شما وجود داشته باشد، کامپیوتر شما یا روشن نمی شود یا این که با یک صفحه نمایش خاموش مواجه خواهید شد. با توجه به این که جایگزین کردن مادربورد کاری هزینه دار است، بهتر است اول دیگر مشکلات را بررسی کنید.
با دنبال کردن توصیه های ما در زمینه عیب یابی مربوط به رم، منبع تغذیه برق، کارت گرافیک، پردازنده و مانیتور در این مقاله، می توانید این مشکلات احتمالی را بررسی کنید. اگر بررسی این موارد مشکل را برطرف نکرد، پس قطعاً مشکل از مادربورد شما می باشد.
 -تعمیر
ابتدا سعی کنید قاب کیس را باز کنید و تمامی کارت های توسعه را از روی مادربورد جدا کنید (همچنین اگر کارت گرافیک نیز دارید آن را نیز جدا کنید). برای باز کردن کارت گرافیک، باید گیره های آن را باز کنید و آن را بیرون بکشید. آن گاه تمامی دستگاه های خارجی اعم از صفحه کلید، ماوس، پرینتر و مانیتور را نیز خارج کنید. آن گاه کامپیوتر خود را روشن کنید، اگر بوت انجام شد پس مشکل از یکی از کارت های توسعه یا دستگاه های خارجی شما بوده است. سپس کامپیوتر خود را خاموش کنید، سپس دستگاه های خارجی را مجدداً یکی یکی وصل کنید، تا بدانید که کدام یک از آن ها مشکل را ایجاد کرده است. سپس کارت های توسعه خود را دوباره نصب کنید و یکی یکی این کار را انجام دهید. این کارت ها را به نوبت در شیارهای آن ها قرار داده و گیره آن ها را ببندید. کامپیوتر را روشن کنید تا بدانید مشکل از کدام کارت توسعه است.
اگر بازهم نتوانید مشکل را حل کنید، پس بهتر است CMOS خود را ریست کنید. این کار تمامی تنظیمات BIOS را به حالت اول برمی گرداند پس بعد از این کار باید این تنظمیات را مجدداً پیکربندی کنید. برای این کار باید دفترچه راهنمای مادربورد خود را داشته باشید. برای این کار به دنبال دکمه مربوط به ریست بگردید و بعد از یافتن آن را فشار داده و نگه دارید. حال دکمه power کامپیوتر خود را فشار دهید. ممکن است فن ها کمی بچرخند، اما کامپیوتر شما درواقع روشن نمی شود. حال باتری CMOS را به جای خود برگردانید، یا این که دکمه ای را که فشار داده اید رها کنید.
حال کامپیوتر خود را روشن کنید، اگر مشکلی نداشت، باید تنظیمات BIOS خود را مجدداً پیکربندی کنید. اگر مشکل برطرف نشد، آنگاه باید مادربورد خود را باید عوض کنید. برای این تعویض، شما باید مدل و شماره مادربورد قدیمی خود را بدانید. این عبارت ها باید بر روی خود بورد با خط درشت نوشته باشد ولی اگر هم نباشد این اعداد را بر روی دفترچه راهنمای آن پیدا خواهید کرد. راحت ترین کار این است که به دنبال برندهای معتبر برای تعویض بگردید، اگر این انتخاب برای شما سخت است، پس پس بهتر است شماره و مدل این بورد را گوگل کنید تا در سایت سازنده آن بوردهای دیگری را پیدا کنید. شما باید نوع سوکت، مانند LGA1151 برای اینتل، نوع چیپست استفاده شده، و اندازه بورد (مانند ATX یا microATX) را یادداشت کنید. بعداً می توانید از این اطلاعات برای پیدا کردن مادربورد مناسب از یک سازنده دیگر استفاده کنید. قبل از این که مادربورد را خریداری کنید، به وب سایت سازنده آن سری بزنید تا مطمئن شوید که مدلی که انتخاب کرده اید با پردازنده شما سازگاری داشته باشد.
برای خارج کردن مادربورد باید تمامی کابل هایی را که به آن وصل کرده اید جدا کنید، بعد از انجام این کار، باید پیچ هایی را که این مادربورد را در جای خود نگه داشته است باز کنید. به خوبی به دنبال این پیچ بگردید تا چیزی را جا نیندازید. با انجام این کار، مادربورد شل و رها خواهد شد، این بورد را به سمت جلوی کیس بکشید و آن را جدا کنید. راهنمایی های مربوط به رم را دنبال کنید و CPU را نیز به آرامی از آن خارج کنید. درنهایت، مادربورد جدید خود را باز کنید و قاب پشتی آن را باز کنید، تا بدانید که چگونه و در چه جهتی نصب می شود، آن گاه آن را در مکان خود فشار دهید تا در جای خود قرار گیرد.
مادربورد جدید را به سمت عقب کیس فشار دهید تا پورت های آن از قسمت پشتی کیس خارج شود. آن را در جای خود محکم کنید. سپس رم و پردازنده را به درستی در جای خود نصب کنید و تمامی کابل های موجود در کیس را مجدداً نصب کنید، و کامپیوتر را روشن کنید تا بتوانید تنظیمات BIOS را مجدداً پیکربندی کنید.
  
پردازنده/ CPU-عیب یابی
برای یک پردازنده یا CPU بعید است که به صورت کامل از کار بیفتد. زمانی که این اتفاق رخ دهد کامپیوتر شما شروع به بوق زدن می کند: وب سایت سازدنده آن را باز کنید یا دفترچه راهنمای آن را مطالعه کنید تا بدانید این کدهای صوتی به چه معنایی هستند. اگر PC شما اصلاً روشن نمی شود و هیچ صدایی هم از آن خارج نمی شود، پس احتمالاً مشکل از مادربورد است، پس قسمت تعمیر مادربورد را در صفحات قبلی مطالعه کنید. اگر قادر به پیدا کردن مشکل در مادربورد نبودید، راهنمای زیر را دنبال کنید تا با خارج کردن CPU کامپیوتر خود را روشن کنید. اگر کامپیوتر شما صدای بوق بدهد، پس احتمالاً مشکل از CPU است، اگر بوق نزند، به احتمال زیاد مادربورد شما از بین رفته است.
 – تعمیر
جایگزین کردن یک CPU کار آسانی است، البته باید همان مدل از همان نوع را خریداری کنید. اگر یک مدل متفاوت را خریداری کنید، پس باید مطمئن شوید که این مادربورد با قطعات شما سازگار است. برای کسب این اطمینان وب سایت سازنده مادربورد را ملاحظه فرمایید. برای خارج کردن CPU باید ابتدا فن آن را خارج کنید. این مرحله بسته به این که شما پردازنده اینتل یا پردازنده AMD داشته باشید، با هم فرق دارد.
 CPU های اینتل
برای یک پردازنده از کمپانی اینتل، از یک پیچ گوشتی استفاده کنید تا گیره های فن را در جهتی که فلش های آن نشان داده است بچرخانید. گیره ها را به سمت بالا بکشید و قسمت انتقال دهنده گرما و فن را با هم خارج کنید. اهرم روی پردازنده را به سمت بالا آزاد کنید و پردازنده را از جای خود خارج کنید. حال، با توجه به شیاری که در یکی از گوشه های مکان قرار گرفتن پردازنده وجود دارد و به شکل مثلثی قرار داده شده است تا اشتباهی نصب نکنید، پردازنده جدید خود را در آن قرار دهید. اهرم روی آن را بر روی آن ببندید. حال باید فن و فن را بر روی پردازنده نصب کنید. برای استفاده از این کار مطمئن شوید که پایه های فن شما در جهت مخالف با جهت های نشان داده شده باشد، سپس فن را بر روی پردازنده قرار دهید، گیره ها را با دقت محکم کنید.
 AMD CPU
در CPU های کمپانی AMD، برای خارج کردن فن، دسته مربوط به آن را به طرف بالا بکشید. حال می توانید گیره مربوط به آن را قسمت بالای پردازنده خلاص کنید. فن خنک کننده را به آرامی بالا بکشید و سپس برای آزاد کردن گیره های پایینی فن کمی آن را تکان داده و گیره را بچرخانید. بعد از این آن را خارج کردید می توانید با آزاد کردن اهرم بر روی پردازنده، این پردازنده را خارج کنید و سپس با خرید یک پردازنده مناسب این کار را تکرار کرده و اهرم را ببندید و فن را بر روی آن قرار دهید.
پردازنده شما باید یک خنک کننده جدید داشته باشد و بر روی خود دارای یک اهرم گرمایی باشد. برای متصل کردن این، اهرم آن را بالا بکشید، گیره ها را به طرف مخالف جهت های نشان داده شده بر روی آن بچرخانید تا آزاد شود سپس فن خنک کننده را بر روی پردازنده قرار دهید. و  به دقت فن را محکم در جای خود ببندید و کار تمام است. در هر دو فن های AMD و اینتل مطمئن شوید که کابل برق فن خنک کننده به منبع برق CPU بر روی مادربورد متصل کنید. حال کامپیوتر خود را روشن کنید و BIOS خود را مجدداً پیکربندی کنید.
  
کابل‌های شل

Re: پرورش خلاقیت کودکان با قصه گویی

#5
برای به دست آوردن خلاقیت در کودکان تغذیه و خوراک نیز بسیار اهمیت دارد.
تغذیه و میان وعده های خوب در رشد مغزی و زیبایی بجه ها بسیار موثر است.
بنابراین با خواندن ۵ عصرانه بسیار مقوی برای کودکان که آنها را تپل و زیبا می کند! می توایند به نکات مهمی دست پیدا کنید.

 
ارسال پست

بازگشت به “تغیرات بدن بعد از زایمان ”

چه کسی حاضر است؟

کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 8 مهمان

cron