درمان سرطان با رژیم غذایی کتوژنی

#1
سرطان بیماری ای است که حتی نام آن باعث وحشت بسیاری از ما می شود. در اینجا به شما رژیمی پیشنهاد می دهیم تا با آن این بیماری را کنترل نمایید.


درمان سرطان با رژیم غذایی کتوژنی


گرسنگی دادن به سلول‌های سرطانی با رژیم غذایی کتوژنی

رژیم غذایی کتوژنی حاوی مقدار زیادی چربی خوب و مقدار کمی کربوهیدرات و ترکیب پروتئینی است و به نظر می‌رسد که حتی در موارد سرطان‌های پیشرفته نیز قادر است وضعیت بیمار را کنترل کند. تحقیقات نشان می‌دهد که این رژیم غذایی می‌تواند پیشروی سرطان را متوقف کرده و از متاستاز جلوگیری کند و سلول‌های سرطانی را نابود سازد.

پروفسور توماس سیفراید زیست‌شناسی است که پس از سال‌ها تحقیقات گسترده معتقد است سرطان یک بیماری متابولیکی است نه ژنتیکی. دکتر دومینیک دی اگوستینو استادیار دانشگاه فلوریدای جنوبی با وی هم عقیده بوده و بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته را با استفاده از رژیم غذایی کتوژنی درمان می‌کند. رژیم غذایی کتوژنی از سال 2006 طرفداران زیادی در سرتاسر دنیا پیدا کرده است.


اصول ساده رژیم غذایی کتوژنی

1- گلوکز غذای اصلی سلول‌های سرطانی است. سلول‌های سرطانی تطبیق‌پذیر نیستند و در صورتی که گلوکز موجود نباشد ضعیف شده و می‌میرند. در غیاب گلوکز برخی سلول‌های سرطانی به نظر می‌رسد که قادرند از گلوتامین (اسیدآمینه پروتئین) به عنوان ذخیره استفاده کنند. به علاوه میتوکندریِ سلول‌های سرطانی معیوب است و متابولیسم انرژی منجر به تولید اقسام زیان‌بخش و واکنش‌پذیر اکسیژن می‌شود. گلوکز برای نابود کردن این‌ها ضروری است. بدون گلوکز آن‌ها سلول را از بین می‌برند.

2- شواهد روزافزونی وجود دارد که میزان گلوکز پلاسما با افزایش خطر سرطان و کاهش میزان نجات در افرادی که پیش از این سرطان داشته‌اند، مرتبط است.

3- شواهد روزافزون نشان می‌دهد که محدود کردن کالری (به معنی دریافت 15% کالری کمتر از کالری مورد نیاز روزانه) می‌تواند به نجات از سرطان کمک کند.

4- روزبه‌روز شواهد بیشتری نشان می‌دهد که عدم دریافت غذا (آب به میزان کافی باید مصرف شود)، میزان نجات از سرطان را به خاطر کاهش گلوکز پلاسما و هورمون‌های انسولین و فاکتور رشد شبه انسولینIGF-1 (هر دو در رشد سرطان دخیل هستند) افزایش می‌دهد. همچنین عدم دریافت غذا میزان گلوتامین را نیز محدود می‌کند.

توجه داشته باشید که هم محدود کردن کالری و هم عدم دریافت غذا، نتیجه شیمی‌درمانی را بهبود می‌بخشند، عوارض آن را کاهش می‌دهند، و مصرف دوز کمتر شیمی‌درمانی را ممکن می‌سازند.

5- پس از 24 ساعت عدم صرف غذا، سلول‌های سرطانی تطبیق ناپذیر گرسنه می‌شوند و نمی‌توانند غذای خود یعنی گلوکز را دریافت کنند درحالی‌که سلول‌های سالم و طبیعی که تطبیق‌پذیر هستند می‌توانند از منابع غذایی دیگر مانند چربی‌ها استفاده کنند که به این حالت (مصرف چربی به جای قند توسط سلول) کتوز میگویند.

5- متأسفانه در عمل 70% از بیماران سرطانی نمی‌توانند گرسنگی را تحمل کنند ولو این که پیشروی سرطان را متوقف سازد.

6- رژیم غذایی کتوژنی که مصرف پروتئین و کربوهیدرات را محدود می‌کند ولی به فرد اجازه می‌دهد چربی‌های سالم مصرف کند، درحالی‌که وضعیت کتوز در بدن را بهتر می‌کند، نیاز به غذا نخوردن را از بین می‌برد. حتی برای افرادی که رژیم غذا نخوردن را دوست ندارند، غذایی ساخته‌شده که Keto Cal نامیده شده است.


رژیم غذایی کتوژنی شامل چه مواردی است؟

اگر چه محدود کردن کالری در مقابله با سرطان به شما کمک می‌کند، اما دفعه بعدی که یک وعده غذایی صرف می‌کنید، گلوکز، انسولین، IGF-1 و گلوتامین افزایش می‌یابد. این موجب نوسان خلق و التهاب سلولی شده و ممکن است سلول‌های سرطانی را تغذیه مجدد نماید. رژیم عدم دریافت غذای کامل (2 تا 3 روز بدون صرف غذا) می‌تواند از این اتفاق جلوگیری کند. عدم دریافت غذا موجب ایجاد وضعیت کتوز در بدن می‌شود و سلول‌های سالم که از گلوکز محروم شده‌اند مجبور به سوزاندن چربی می‌شوند اما سلول‌های سرطانی که چنین قابلیت انعطاف‌پذیری ندارند گرسنه مانده و می‌میرند (در این برنامه درمانی مصرف آب کافی ضروری است).



رژیم غذایی کتوژنی



بنابراین قوانین در رژیم کتونی مشخص و ساده است:

1-هیچ‌گونه کربوهیدرات به جز سبزیجات غیر نشاسته‌ای نباید بخورید. مسلماً هیچ منبع حاوی گلوکز یا شربت ذرت فروکتوز بالا نیز نباید مصرف کنید.

2-تنها مقدار محدودی پروتئین می‌توانید مصرف کنید و مطمئن شوید که این پروتئین تازه و مناسب است (مرغ، ماهی).

3-چربی‌های خوب مانند روغن زیتون فوق بکر، روغن ماهی، تخم کتان، گردو، ماکادامیا و مغزها و تخمه‌های دیگر، روغن نارگیل و آووکادو مصرف کنید. هیچ چربی ترنس و لبنیات گاو مصرف نکنید مگر به صورت خام باشد و مطمئن باشید گاو از علف تغذیه کرده و حتی با این شرایط نیز زیاد مصرف نکنید.



تئوری این رژیم غذایی این است که وضعیت کتوز به حداکثر خود برسد و سوخت سلول‌های سرطانی کاهش پیدا کند و در نتیجه سلول‌های سرطانی نابود شوند. در امریکا رژیم کتوژنی در آزمایش‌های بالینی در حین شیمی‌درمانی و پرتودرمانی (رادیوتراپی) بیمار با مصرف کالری محدود و چربی انجام شد:

در پنجم ژوئن 2013 نتایج تحقیقات دانشگاه فلوریدای جنوبی منتشر شد. در موش‌هایی که در مرحله سرطان متاستاتیک (متاستاز) بودند با استفاده از رژیم کتوژنی و درمان اکسیژن با فشار (Hyperbaric Oxygen)، هم در ترکیب و هم به تنهایی، با گروه کنترل نتایج زیر به دست آمد:

یک "رژیم کتوژنی به تنهایی، گلوکز خون را به میزان قابل‌توجهی کاهش داد، پیشروی تومور را آهسته کرد، و میزان متوسط نجات از سرطان را تا 56.7% در موش‌های با سرطان متاستاتیک سیستمی افزایش داد، درحالی‌که درمان اکسیژن پر فشار به تنهایی تأثیری بر پیشرفت سرطان نداشت. ترکیب رژیم کتوژنی و اکسیژن پر فشار، کاهش قابل‌توجهی در گلوکز خون و میزان رشد تومور ایجاد کرده و در مقایسه با گروه کنترل، 77% میزان متوسط نجات از سرطان را افزایش داد.


آخرین یافته‌ها در مورد رژیم کتوژنی

چند سال پیش تحقیقات مهم بر روی رژیم کتوژنی افزایش یافت. این رژیم غذایی تحت نظارت دقیق متخصصین (متخصص تغذیه آموزش‌دیده در زمینه رژیم کتوژنی) باید انجام پذیرد.

در این زمینه می‌توانید مقالات مرتبط با سرطان و محدود کردن کالری و عدم مصرف غذا را بخوانید.



آخرین یافته‌ها در مورد این رژیم چنین است:

الف- باید از مصرف همه کربوهیدرات‌ها به خصوص کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده، گلوکز، نوشیدنی‌های گازدار، نوشیدنی‌های با فروکتوز بالا، غذاهای با شاخص گلیسمی بالا پرهیز شود. به خاطر داشته باشید حتی عسل نیز 50% گلوکز و فروکتوز دارد. در رژیم کتوژنی فقط می‌توانید گیاهان حاوی کربوهیدرات‌های بدون نشاسته مصرف کنید.

ب- رژیم غذایی بر پایه مصرف چربی‌های خوب مانند روغن زیتون فوق بکر، روغن تخم کتان، روغن نارگیل و روغن‌های تخمه‌ها و مغزهای گیاهی خام، آووکادو و تخم‌مرغ است. از چربی‌های بد مانند چربی‌های ترانس و لبنیات گاو باید پرهیز شود. بیش از 70% از کالری‌های مصرف‌شده در این رژیم باید از چربی‌های خوب دریافت شوند.



درمان سرطان



پ- مصرف پروتئین تنها باید کم تا متوسط باشد و از منابع طبیعی و تازه مانند مرغ و ماهی و حبوبات باشد نه گوشت‌های خشک و آن‌هایی که کربوهیدرات افزوده دارند. مصرف زیاد پروتئین می‌تواند منجر به افزایش گلوتامین شده و غذای سلول‌های سرطانی را در هنگام کاهش گلوکز تأمین کند. همچنین به نظر می‌رسد پروتئین mTOR را که سرطان را گسترش می‌دهد، تحریک می‌کند (به طور طبیعی، در واكنش به سیگنالهای رشد، یك واحد چند پروتئینی در سلول‌ها موسوم به mTOR اطلاعاتی را درباره نیازهای تغذیه‌ای و انرژی سلولی، مورد هدف قرار می‌دهد و سلول را ترغیب می‌كند كه پروتئین‌های اصلی برای رشد خود را تولید كند، اما در شرایط ابتلا به سرطان، سلول‌های بیمار و سرطانی از این علامت برای رشد خود بهره می‌گیرند.)

ت- سلول‌های طبیعی و سالم تطبیق‌پذیری داشته و می‌توانند از کربوهیدرات‌ها (مانند گلوکز) یا کتونها (که به واسطه متابولیسم چربی‌ها تولید می‌شود) به عنوان منبع سوخت استفاده کنند. سلول‌های سرطان چنین قابلیتی ندارند و تنها از گلوکز می‌توانند استفاده کنند و در برخی شرایط خاص ممکن است بتوانند از گلوتامین نیز بهره ببرند. بنابراین بدون گلوکز سلول‌های سرطانی گرسنه مانده و می‌میرند.

ث- محققان در مطالعات حیوانی نشان دادند که حیواناتی که سرطان متاستاتیک داشتند با استفاده از رژیم غذایی بدون کربوهیدرات میزان نجات بیشتری نسبت به آن‌هایی که فقط تحت شیمی‌درمانی بودند، داشتند.

ج- دکتر دی اگوستینو این ادعا را که چنین رژیم پر چربی برای قلب می‌تواند زیان‌بخش باشد، رد کرده است. در این تحقیق مصرف چربی‌های خوب با کاهش میزان کلسترول خوب و بد خون همراه بود. در سی ماه اخیر وی با بسیاری از افرادی که با وجود این که از آن‌ها قطع امید شده بود و درمان مرسوم را دیگر دریافت نمی‌کردند، از سرطان نجات یافتند، صحبت کرد و متقاعد شد که رژیم کتوژنی رژیم ضد سرطانی موفقیت‌آمیزی است.

چ- دکتر دی اگوستینو محققان معتقد است محدود کردن کالری و به ویژه عدم مصرف غذا به بیماران فرصتی جهت کنترل و محدود کردن منابع غذایی برای سلول‌های سرطانی (گلوکز، انسولین، IGF-1، پروتئین، گلوتامین) می‌دهد.


غذاهایی که از شما در مقابل سرطان محافظت می‌کنند

در سال 2012 انستیتوی ملی سرطان در امریکا تحقیقی انجام داد (Cancer Watch) که کدام غذاها می‌توانند رشد تومور را محدود کنند. این تحقیقات این اثبات را دنبال کرد که در راس همه تومورها سلول‌های بنیادی سرطان وجود دارند و در حال حاضر هیچ دارویی برای از بین بردن آن‌ها وجود ندارد.

ما به استفاده از رژیم غذایی ضد سرطان به عنوان بخشی از برنامه درمانی سرطان باور داریم. در رژیم‌های غذایی چند هدف دنبال می‌شود. رژیم غذایی رنگین‌کمان که در آن انواع غذاهای رنگین گنجانده می‌شوند، همراه با مثلاً ماهی روغنی و آفتاب برای تأمین یک برنامه غذایی دربردارنده ترکیبات زیست فعال فراوان، که هم به جلوگیری از سرطان و هم مبارزه با آن کمک می‌کند، و این با تحقیقات انستیتوی ملی سرطان امریکا ( NCI ) راجع به ترکیبات زیست فعال همانند ترکیبات موجود در سولفورافان، زردچوبه، پیپرین، تئانین و کولین به اضافه ویتامین آ و دی، جنیستئین و EGCG چای سبز مطابقت دارد.

انجمن سرطان امریکا در سال 2012 گزارشی را منتشر کرد که به تأیید انستیتوی ملی سرطان امریکا ( NCI ) رسیده بود که اظهار می‌کرد از سال 2006 در تحقیقات درمان‌های مکملی جهشی رخ داده و شواهد مستحکمی وجود دارد که رژیم غذایی، کنترل وزن، و ورزش می‌توانند میزان نجات از سرطان و جلوگیری از بازگشت سرطان را افزایش دهند.

رژیم کتوژنی به نظر می‌رسد که قادر است گلوکز پلاسما، IGF-1 و انسولین را کاهش داده و گلوتامین و کلسترول بد را محدود کند، در این رژیم به مصرف سبزیجات و میوه‌ها تاکید شده است و در اینجا است که با رژیم رنگین‌کمان مطابقت دارد.

در رأس هر دو رژیم غذایی، حذف کامل کالری‌های پوچ (مانند گلوکز، شربت ذرت با فروکتوز بالا، و از این قبیل)، مصرف ناچیز نمک سدیم، و مصرف بیشتر چربی‌های خوب نسبت به چربی‌های بد وجود دارند. تحقیقات ویژه در این زمینه عبارت‌اند از:

1-در تحقیقات Cancer Watch حدود شش مطالعه در سه سال اخیر تحت پوشش قرار گرفتند که همه به این حقیقت اشاره داشتند که افرادی که بیش‌ترین میزان گلوکز خون را دارند بیشتر به سرطان مبتلا شده و افرادی که سرطان دارند و گلوکز خونشان بالا است، کمترین میزان نجات از سرطان را داشتند اما این جای تعجب ندارد. تحقیقاتی که بر روی شربت ذرت با فروکتوز بالا انجام‌شده حتی نتایج بدتری نشان می‌دهد.

2-در زمینه چربی تحقیقات VITAL مرکز سرطان Fred Hutchinson در سیاتل نشان داد که چربی‌های بد می‌توانند به بازگشت سرطان سینه کمک کنند درحالی‌که روغن ماهی می‌تواند از آن جلوگیری کند.

3- تحقیقات تومور شناسی نشان داده است که محدود کردن کالری مدت نجات از سرطان را برای افرادی که پرتودرمانی و حتی شیمی‌درمانی داشته‌اند می‌تواند بهبود ببخشد. برنامه‌ریزی آزمایش‌های بالینی انجام شده است.


مغز و سایر تومورهای توپر (solid tumours)

با مرور خلاصه‌ای از تحقیقات شروع می‌کنیم. مغز و تومورهای توپر دیگر با گلوکز می‌توانند رشد کنند. مطالعاتی در تأیید این امر وجود دارد:

الف- محققان بخش زیست‌شناسی دانشگاه بوستون اولین بار در سال 2005 بیان کردند که سلول‌های تومور مغزی تطبیق‌پذیر نیستند به طوری که تنها می‌توانند از گلوکز به عنوان منبع انرژی استفاده کنند نه کتون (بر خلاف سلول‌های سالم که می‌توانند از هر دو منبع به عنوان سوخت بهره ببرند). آن‌ها استدلال کردند در جایی که 5 دهه است که دارودرمانی نتوانسته تأثیر زیادی داشته باشد، متابولیک درمانی روشی است که در این زمینه پیشرفت خواهد کرد.

ب- تحقیقات مرکز سرطان دانشگاه ایالتی اوهایو نشان داد که مولکول miR-451 در غیاب گلوکز غیرفعال شده و موتور تومور را خاموش می‌کند اما در جایی که گلوکز فراوانی در دسترس باشد این مولکول موجب می‌شود تومور مغزی رشد و گسترش یابد.

پ- در ژانویه 2009 تحقیقات جان هاپکینز تاکید کرد که ارتباط قوی بین خطر سرطان و زیادی قند خون (hyperglycemia) وجود دارد. آن‌ها با دنبال کردن سیر بیماری بیماران سرطان مغزی نتیجه گرفتند که در افرادی که بیش‌ترین میزان گلوکز خون وجود داشت کمترین میزان نجات اتفاق افتاد. همچنین نتیجه گرفتند که این امر در مورد بیشتر سرطان‌ها حقیقت دارد.

ت- در سال 2009 تحقیقات نشان داد که مقاومت انسولین با سرطان سینه ارتباط دارد. خطر سرطان سینه در زنانی که به این دلیل مقدار گلوکز بیشتری در خون خود داشتند، 1.7 برابر بیشتر بود.

ث- در تحقیقاتی که در سال 2010 توسط انستیتوی ملی سرطان امریکا انجام شد مشخص شد که متفورمین (داروی دیابت که قند خون را کاهش می‌دهد) با کاهش سرطان ریه ارتباط دارد.

ج- دکتر اندرسون در سال 2012 نشان داد که پروتئین Pyruvate Kinase M2 (به اختصار PMK2) که در دوران نوزادی فعال است، توسط تومورهای سرطانی و فعالیت‌هایی که اثر واربورگ ( Warburg ) خوانده می‌شود (پس از این که واربورگ برنده جایزه نوبل شد)، دوباره فعال می‌شود. محققان اظهار کردند هر گونه تومور سرطانی توپر به ویژه سرطان‌های مغزی از پروتئین PMK2 برای فعال کردن گلیکولیز استفاده می‌کند (گلیکولیز فرایند سوزاندن گلوکز است که برای تأمین انرژی سلول‌های سرطانی انجام می‌شود)

چ- در تحقیقات انجام‌شده توسط الیزابت ماهر و دیگران در سال 2012 (رزونانس مغناطیسی هسته‌ای (NMR) ) نتایج نشان داد که گلوکز برای تومور مغزی حیاتی است اما منابع دیگر داخل سلول مانند گلوتامین نیز ممکن است به عنوان ذخیره انرژی مورد استفاده قرار بگیرد.

با وجود همه این‌ها اکثریت بیماران درحالی‌که در وضعیت پس از عمل در تحت بیمارستان دراز کشیده‌اند، مواد غذایی مانند بستنی، چای شیرین، کلوچه و از این قبیل مصرف می‌کنند. این کار احمقانه است.



تردید کمی در این مورد وجود دارد که محققان آمریکایی در حال کشف مسئله مهمی هستند. طبق این تحقیقات عدم تطبیق‌پذیری سلول‌های سرطانی برای استفاده از منابع دیگری به جز گلوکز (و شربت ذرت با فروکتوز بالا) برای سوخت، و گاهی استفاده از گلوتامین، بدیهی است. در آزمایش‌های بالینی مشخص‌شده که محدود کردن کالری به اثربخشی شیمی‌درمانی و پرتودرمانی کمک می‌کند.

میزان گلوکز پلاسما با میزان نجات از سرطان رابطه عکس دارد به این معنی که هر چه این مقدار بیشتر باشد میزان نجات کمتر خواهد بود. اگر چه عدم دریافت غذای کامل به نظر می‌رسد در کنترل افزایش گلوکز، IGF-1، و انسولین، بهتر از محدود کردن کالری اثربخش باشد، اما 70% از بیماران علاقه‌ای به این رژیم ندارند. بنابراین شاید رژیمی که حاوی کربوهیدرات‌های گیاهی غیر نشاسته‌ای، چربی‌های خوب، و کمی پروتئین خوب است، تحمل این رژیم غذایی را آسان‌تر سازد و حتی فواید بیشتری داشته باشد. جالب است اشاره‌کنیم که دکتر دی اگوستینو به اضافه کردن سه جلسه درمان اکسیژن پر فشار (Hyperbaric Oxygen ) در هفته معتقد است.



هنوز بحث‌هایی وجود دارد که باید ترکیبات غذایی زیست فعالی که مشخص شده است که با سرطان در مراحل مختلف مبارزه می‌کنند (مانند رژیم غذایی رنگین‌کمان، ترکیبات زیست فعال انستیتوی ملی سرطان امریکا که طبق تحقیقات به عنوان مکمل می‌توان مصرف کرد) را به برنامه اضافه کنید.

افرادی نیز اظهار می‌کنند که این برنامه‌ها دارند هر چه بیشتر به اصول بحث‌برانگیز روش درمانی گرسون (Gerson) نزدیک می‌شوند.

نتایج آزمایش‌های بالینی و مطالعات بیشتر اطلاعات بیشتری نسبت به رژیم درمانی کتوژنی در اختیار ما قرار خواهد داد.


منبع:http://wiki.5040.ir/%D8%AF%D8%B1%D9%85% ... DB%8C.html


ارسال پست

بازگشت به “رشد و تكامل در كودكان”

چه کسی حاضر است؟

کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 11 مهمان

cron