نگار جان با آلاله موافقم اگه واقعا ازدواج نکردی بهتره پس بهتره به تفریحات مجردیت ادامه بدی.. نه عزیزم,م اشتباه میکنی ما فقط واسه حرف مردم نمیخوایم بچه دار بشیم واقعا خودمون جای بچه رو توو زندگیم احساس میکنیم و من خودم به شخصه عاشق چشم و روح و همه وجود بچه ام.. حتی با وجود خرج های الان حاضرم دوقلو یا چند قلو هم داشته باشم..

نگار جان با آلاله موافقم اگه واقعا ازدواج نکردی بهتره پس به تفریحات مجردیت ادامه بدی.. نه عزیزم اشتباه میکنی ما فقط واسه حرف مردم نمیخوایم بچه دار بشیم واقعا خودمون جای خالیه بچه رو توو زندگیم احساس میکنیم و من خودم به شخصه عاشق جسم و روح و همه وجودبچه ام.. حتی با وجودخرج های الان حاضرم دوقلو یا چند قلو هم داشته باشم..

من جا نزدم تازه حريف هم ميطلبم................. اگرم خدا نداد حكمتشه ...من اين ماه تلاشمو كردممممممممممممممم

من 18 سالمه ازدواج نکردم ولی بچه اخرم (بچه شیشم) و به قول مامانم ناخواسته
من حتی تا حالا یکبارم به بابام نگفتم پول بده یا چیز دیگه ای (منظور از قانع بودن) همیشه بابام یواشکی شبا خودش تو کیفم پول میزاره. وضعمونم بد نیست .
بچه ها میگن تلاش کن واسه پزشکی میگم گیرم متخصص شدم پول مطب زدن رو از کجا گیر بیارم!
واسه همین میگم شما اینده بچه رو هم در نظر بگیرید بخدا نمی ارزه اون بچه تمام جوونیش بشه فکر واسه پول و کار و ...
بجای تفریح و مسافرت و...
کاش خدا منو ببره بجاش به شما یه بچه بده

نه من دلگیر نمیشم اخه شما چیزی از منو زندگیم نمیدونید
منم رک میگم ولی ببخشید نمیدونم چرا زنوشوهرا تا وقتی بچه هاشون یزرگ نشدن به دور نگاه نمیکنن شما نمیبنید ولی منی که دور و برم پره میبینم .
من کسی رو اجبار نمیکنم شماهم ادامه بدید ولی خواهش می کنم یه بارم که شدم احساسو کنار بذارید و واقعیتو ببنید.
مامان و بابای من حدود 8 نسل بامن تفاوت چیزی از من نمیفهمن منم انتظاری ندارم فقط دلم میخواست اونا نیاز منو فقط تو پول و قربون صدقه نبینن بچه نیاز به حرف زدن دارن نیاز دارن درددل کنن بچه خستگی ناپذیر نیستن بچه هام ادمن
ولی اونا فکر میکنن بچه رو که دنیا اوردی تموم شد ولی این تازه اولشه
تازه الان فکر میکنید همسرتون بهترینه دو روز دیگه که سنی ازتون گذشت روزی 30 بار بهم گیر میدین و دعوا میکنین (دعوای جدی نه) فقط صداتونو بالا میبرین بعد یکی مثل من که میخواد درس بخونه باید یکسره بهتون بگه ساکت
تازه من بخاطر اینکه به مامانو بابا فشار نیاد کاراشونو انجام میدم انتظارم ندارم نرم جهنم فقط واسه اینکه فکر میکنم اونام بعد 35 سال زندگی باهم خسته شدن مامانم تو خونه فقط غذا درست می کنه و گاهی ظرف میشوره بقیه کارار همش با منه از نظافت گرفته تا خرید. وقتی بابا کاری داشته باشه حتما میرم کمکش از رنگ کردن در گرفته تا شستن ماشین با اینکه تو تیزهوشان درس میخونم و کنکور دارم و هیچ وقتم کلاس ورزشم و ترک نمیکنم و با بیماری هایی که دارم شبا وقتی میرم بخوابم از استخون درد میمیرم برای اینکه اونا ناراحت نشن یواشکی دکتر میرم .
من نامید نیستم و دنبال سیاهیم نیستم فقط خسته شدم .

شاید اینا واسه شما شیرینی باشه واسه من مثل یه کابوسه
دوست داشتن مهمه من اینو میدونم و مصداقشو تو زندگی خواهرم دیدم و اخرشم تو زندگی مامانو بابام...
خوب همدیگرو میکشن بعد اخر دعوا میگن دوست دارم
من به این نمیگم زندگی
اگه این زندگیه پس من مرگ انتخاب میکنم
زندگی اونکه مال تو باشه نه اینکه تحمیل شده به تو اخرشم بگن قسمته.

از نظر شما من یه روانیم نه؟
اشکال نداره. ابجیم گفته دفعه دیگه ازین حرفا بزنی دو هفته تو تیمارستان بستریت میکنم. الانم واسم از یه روانپزشک وقت گرفته.
حالا ببینم چی میشه.
ولی ممنون که میخواین راهنماییم کنین

سلام


نگار عزيز شما خدايي نكرده رواني نيستي ..... بي خود رو خودت اسم نذار

فقط كمي دچار سردرگمي و افسردگي شدي كه با مراجعه به يه مشاور همه چي درست ميشه عزيزم

سلام نگار جان البته تو سن شما از این دیدگاه ها پیش میاد عزیزم
ولی این نظر منه هیچکس اندازه پدر ومادر فرزند رو دوست نداره شاید بروز نده دخترا وقتی ازدواج میکنن قدر خانواده خودشون رو میدونن ایشاا...که همه دخترا خوشبخت بشن ولی امان ازاین خانواده شوهرو............. موفق باشی عزیزم شما دختر نمونه ای هستی من همیشه میگم هرکاری برای پدر ومادرم انجام بدم کم انجام دادم با اینکه الان ازدواج کردم ولی در خدمتشون هستم مامانم همیشه بهم میگه تو مادرمی
اگر روزی مادر بشی ایشاا...احساس یک مادر رو درک میکنی در پناه حق موفق باشی وسربلند

مرسی
من تو 14 سالگی یه دوره افسردگی داشتم که باعث خیلی چیزا شد. ولی تنها حرف مامانم این بود که اینم شانس منه.
من این نوع دوست داشتنو نمیفهمم .(ادم به کسی که دوسش داره نیش و کنایه نمیزنه.)

ببخشید اگه سر کسی رو درد اوردم. اگه کسی رو ناامید کردم به قول بعضیا ما بچه های امروزه ادم بشو نیستم.

نگار جون
منم تا حدودی مشکل شما رو دارم مثلا هیچ وقت پدر و مادرم درکم نکردن و هیچ وقت مادرم راز دارم نبودند اما من نمی تونم خانواده ام رو تغیی دک فقط میتونم در آینده مثل خانواده ام نباشم و بچه ها رو درک کنم و طوری تربیتشون کنم که بتونم همیشه حرف دلشون رو به من بزند فقط همین .
هیچ وقت اسم رو خودت نزار نمیدونم شاید تو خانواده ای بزرگ شدی که بهت میگن روانی هستی و باید تیمارستان بستری بشی . از شما که تحصیل کردی و شاگرد درسخونی بعیده چنین حرفی بزنی شما فقط فقط نیاز به روان شناس داری تا در صورت نیاز به روانپزشکم مراجعه کنی و دارو استفاده کنی از نظر من شما فقط افسردگی داری به خاطر همین که فقط به مرگ فکر می کنی با مرگ چیزی حل نمیشه به قول الاله جون فقط دوست داری تو این شرایط نباشی و فرار کنی از واقعیت .
من تا پارسالم از پدر و مادرم ناراحت بودم و حتی به خاطر رفتارهای ناپسندشون دوسشون نداشتم و حلالشون نکرده بودم با اینکه هر دوشون تحصیل کرده هستند و پدرم استاد دانشگاه است.
اما الان فقط دلم براشون میسوزه البته بگم همسرم خیلی نقش بزرگی برای من داشت همسرم همه چیزه منه طوری که اینقدر به من نزدیکه که من تمام در ودلم رو به اون میگم دردودلی که سالهاست در آرزوشم که به مادرم بگم اون برای من همانند پدر و مادر و حتی خواهر و برادرم هست
پس میشه ازدواج کرد و با همسرت خوشبخت باشی من بدون همسرم میمیرم گاهی اوقات فکر می کنم اگه یه زمانی همسرم نباشه من چه کنم میگم خدام که هست توکل می کنم به خدا و راضیم به رضای خدا.
اگه تهرانی برانم خصوصی بزار

نه من یه شهری نزدیک مشهد زندگی می کنم .
منم از اون ادم هایی هستم که تا وارد یه جمع میشم یه مهد کودک بچه رو پام جمع میشه هر وقتم ابجیم میگه تو چیکار می کنی من فقط میگیم کاراریی که یک عمر ارزو داشتم کسی با من بکنه .منم به این نتیجه رسیدم که باید با بچه ها طوری رفتار کنی که وقتی بچه بودی با تو نکردن.
من امیدی هم به یه همسر خوب ندارم واسه اینکه شوهر خوب واسه زن خوبه نه من

نگار جان ایشاا...که شوهر خوبی قسمتت میشه عزیزم
باید خیلی دوست داشتنی باشی که بچه ها دورت جمع میشن

ایشاا...
تا خوب تو چی باشه
مرسی