با سلام و وقت بخیر خدمت شما
من فرزندی دارم که پسر بچه است و 2.5 سن داره و تک فرزنده و جدیدا این اخلاقها رو پیدا کرده
خودش موقع عصبانی شدن میزنه اسباب بازیهاش و میشکونه و خراب میکنه اصلا به کلمه دست نزن یا میسوزی اهمیت نمیده و کار خودش میکنه و تو خیابان با اینکه میتونه راه بره اما گریه میکنه و میگه بغلم کنید این اخلاقها رو قبلا نداشت و جدیدا اینطوری شده لطفا من راهنمایی کنید که چه جوری باهاش رفتار کنم با تشکر
رفتار با كودكان
#2زهره جان سلام.
نمي دونم من اجازه دارم به پست شما جواب بدم يانه؟
زهره جان اينو بايد بدونيم كه بچه هاي ما كاري رو كه نتيجه اي قابل قبول براشون نداشته باشه انجام نميدن.شما گفتيد كه پسر كوچولوتون تو خيابون گريه ميكنه تا بغلش كنيد. مشكل وقتي ايجاد ميشه كه ما مادرها كم حوصله و عصبي ميشيم. پسر شما گريه ميكنه چون ميدونه با گريه كردن به خواسته اش ميرسه.شما در اين جور موارد به اين صورت عمل كنيد:به ارامي پيش پسرتون بريد و بهش بگيد كه براي راه رفتن به اندازه كافي بزرگ شده.من ميرم شما هم پشت سر من بيا. بعد شما به راهتون ادامه بديد و به هيچ وجه به گريه هاش اعتنايي نكنيد.نه سرش داد بزنيد و نه بهش وعده و وعيد بديد و نه بغلش كنيد. بلكه با خونسردي به راحتون ادامه بديد. به هيچ وجه تسليم خواستش نشيد. وقتي قاطعييت شما رو در رفتار و حرفاتون ديد كم كم اين رفتارش رو كنار ميذاره
در مورد دستزدن به بخاري از قبل بهش بگيد كه با دست زدن به اين وسيله دستت ميسوزه. پس از هشدار دادن او را رها كنيد و بگذاريد تجربه كند. البته اجازه ي تجربه با وسايل خطرناك را به او ندهيد.آنها را از دسترس او دور كنيد. تا نيازي به امر و نهي او نداشته باشيد.
هر موقع اسباب بازيش را شكست ديگر جايگزيني براي آن نخريد. بگذاريد نتيجه عملش را بداند. البته بعضي از بچه ها از روي كنجكاوي اين كار را ميكنند.
و نكته اخر اينكه پسر شما در آستانهورود به سن 3 سالگي است .كه اين سن اوج لجبازي كودكان است كه طبيعي است. به شما توصيه ميكنم كتاب كليد هاي برخورد با كودكان 3 ساله را مطالعه كنيد
موفق باشيد
نمي دونم من اجازه دارم به پست شما جواب بدم يانه؟
زهره جان اينو بايد بدونيم كه بچه هاي ما كاري رو كه نتيجه اي قابل قبول براشون نداشته باشه انجام نميدن.شما گفتيد كه پسر كوچولوتون تو خيابون گريه ميكنه تا بغلش كنيد. مشكل وقتي ايجاد ميشه كه ما مادرها كم حوصله و عصبي ميشيم. پسر شما گريه ميكنه چون ميدونه با گريه كردن به خواسته اش ميرسه.شما در اين جور موارد به اين صورت عمل كنيد:به ارامي پيش پسرتون بريد و بهش بگيد كه براي راه رفتن به اندازه كافي بزرگ شده.من ميرم شما هم پشت سر من بيا. بعد شما به راهتون ادامه بديد و به هيچ وجه به گريه هاش اعتنايي نكنيد.نه سرش داد بزنيد و نه بهش وعده و وعيد بديد و نه بغلش كنيد. بلكه با خونسردي به راحتون ادامه بديد. به هيچ وجه تسليم خواستش نشيد. وقتي قاطعييت شما رو در رفتار و حرفاتون ديد كم كم اين رفتارش رو كنار ميذاره
در مورد دستزدن به بخاري از قبل بهش بگيد كه با دست زدن به اين وسيله دستت ميسوزه. پس از هشدار دادن او را رها كنيد و بگذاريد تجربه كند. البته اجازه ي تجربه با وسايل خطرناك را به او ندهيد.آنها را از دسترس او دور كنيد. تا نيازي به امر و نهي او نداشته باشيد.
هر موقع اسباب بازيش را شكست ديگر جايگزيني براي آن نخريد. بگذاريد نتيجه عملش را بداند. البته بعضي از بچه ها از روي كنجكاوي اين كار را ميكنند.
و نكته اخر اينكه پسر شما در آستانهورود به سن 3 سالگي است .كه اين سن اوج لجبازي كودكان است كه طبيعي است. به شما توصيه ميكنم كتاب كليد هاي برخورد با كودكان 3 ساله را مطالعه كنيد
موفق باشيد
آخرین ويرايش توسط 1 on neda1358, ويرايش شده در 0.
