ترس های طبیعی بصورت غریزی از بدو تولد در انسان وجود دارد. کودکان معمولاً در سنین مختلف با ترس‌هایی چون: ترس از حيوانات، ترس از تاريکی، ترس از غريبه‌ها و… مواجه می‌شوند. گاه والدین واقعاً نمی‌دانند که چه رفتاری بايد در مقابل اين ترس‌ها داشته باشند. خيلی از آنها تلاش می‌کنند به کودک خود نشان دهند که ترس او موردی ندارد و هيچ جای ترس وجود ندارد. اما گويا هر چه بيشتر تلاش می‌کنند، کودکشان در ترس خود مصمم‌تر می‌شود.
در برخورد با چنين ترس‌هايی والدين در اولين گام بايد دلايل آن را مشخص کنند.
برخی از اين ترس‌ها طبيعی بوده و لازم نيست والدين حساسيت زيادی در مورد آنها نشان دهند. برخی دیگر از ترس‌ها حالتی غیرطبیعی به خود می‌گیرند و بنا به دلايلی رخ می‌دهند که لازم است رفعشان مورد توجه قرار گيرد.
البته گاهی منشاء ترس کودک در خانواده است. ممکن است کودک ترس از يک مسأله خاص را در محيط خانواده ياد گرفته باشد. مثلاً مادری که از عنکبوت می‌ترسد، اين ترس خود را به کودک منتقل می‌کند.
در حقیقت این نوع ترس بر اساس فرآيند يادگيری صورت می‌گیرد. چراکه والدين در بیشتر رفتارها الگو و سرمشق کودک هستند
اما ترس های طبیعی و غیرطبیعی در کودک چگونه هستند؟
روانشناس کودک در تهران
