کلاسیک های معماری: ساختمان سیگرام اثر میس وندروهه

#1
ساختمان سیگرام که در قلب شهر نیویورک قرار گرفته است توسط معمار معروف، میس وندروهه، طراحی شده و تجسمی از شکوه و اصول مدرنیسم است. این بنای 38 طبقه در خیابان Park Avenue اولین نمونه از تلاش های میس وندروهه در جهت ساخت ساختمان های اداری بلندمرتبه بوده است.
این راهکار میس وندروهه برای بناهای اداری بلندمرتبه، به نمونه استانداردی برای آسمانخراش های مدرن تبدیل شد. این بنا با استفاده از متریال برنز و شیشه های تیره رنگ به ارتفاع 157 متر از سطح زمین بالا آمده است و در طراحی پلازا جلوی بنا از سنگ گرانیت استفاده شده است.
رویکرد میس وندروهه در طراحی ساختمان سیگرام به این گونه بوده است که بنا را حدود 30 متر از حاشیه خیابان به عقب کشیده است و این کار باعث شده یک پلازا در جلوی بنا به وجود آید که محیطی زنده و پویا دارد. این پلازا با دو فواره بزرگ که با تعداد زیادی نیمکت احاطه شده است، عابران را به سوی خود جلب می کند. با این حرکت، میس وندروهه از رویکرد همیشگی طراحی شهر نیویورک تا آن زمان و قرار گرفتن بناها در یک امتداد و همچنین رویکرد قراردادی ساخت آسمان خراش ها، فاصله گرفت.
طراحی این پلازا، بعلاوه پیش فضایی برای ورودی بنا به وجود می آورد، پیش فضایی که این آسمانخراش را به بدنه شهر وصل می کند. این پلازا به صورت یک صفحه افقی به داخل بنا نیز کشیده شده و با لابی تقاطع دارد. فضای لابی نیز سقف سفیدرنگی دارد که از آستانه درب های ورودی جلوتر کشیده شده و اینگونه مرز بین فضای داخلی و خارجی از بین رفته است.
فضاهای اداری در بالای لابی، توسط فیلیپ جانسون طراحی داخلی شده اند و پلان های انعطاف پذیری دارند. این فضاها با پانل های روشنایی سقفی متعدد روشن می شوند. بعلاوه طبقات این بنا برای فضاهای اداری، از حداکثر نور طبیعی بهره می گیرد و این امر به واسطه استفاده از پنجره های شیشه ای به رنگ دودی است که از کف تا سقف کشیده شده اند. استفاده از شیشه های دودی توپاز در این بنا، بعلاوه برای محافظت فضای داخلی از گرما و نور خورشید است. کرکره های افقی طراحی شده برای پنجره ها تنها در چند حالت خاص می توانند قرار گیرند و بنابراین تداوم بصری از خارج بنا حفظ می شود.
جزئیات نمای خارجی به دقت و با توجه به نمایی که میس می خواست به آن دست یابد، تعیین شده اند. پوسته فلزی برنزی که در نما دیده می شود، نقش سازه ای نداشته اما برای این استفاده شده که ایده استفاده از فریم سازه ای که در پشت آن پنهان است را به نمایش بگذارد.
بعلاوه المان های عمودی دیگری نیز روی پانل های پنجره جوش داده شده اند تا نه تنها پوسته بنا را در برابر نیروی باد سخت تر و مقاوم تر کنند بلکه برای آنکه به لحاظ بصری، بر ساختار عمودی بنا تاکید کنند.
ساختمان سیگرام میس وندروهه، با استفاده از متریال های مدرن و ایده عقب نشینی نسبت به شبکه خطوط خیابان های شهر نیویورک، به یک نمونه برای ساخت ساختمان های اداری آتی تبدیل شد و بسیاری از ساختمان های اطراف آن طراحی مشابه ای با این بنا دارند. این بنا امروز در حدود 50 سال بعد از ساخت آن، کماکان هر روزه تحسین بازدیدکنندگان را بر می انگیزد و نمونه ای است برای آسمانخراش های سبک بین المللی در میانه خط آسمان شهر نیویورک.


معماری کلاسیک-https://www.arel.ir


دکور-https://www.arel.ir
ارسال پست

بازگشت به “ساير موارد”

چه کسی حاضر است؟

کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 15 مهمان

cron